πρόσορος: Difference between revisions
ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ → pleasure, the greatest incitement to evildoing | pleasure, a most mighty lure to evil | pleasure, the great bait to evil
(nl) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosoros | |Transliteration C=prosoros | ||
|Beta Code=pro/soros | |Beta Code=pro/soros | ||
|Definition= | |Definition=[[πρόσορος]], πρόσορον, Ion. [[πρόσουρος]] [[Herodotus|Hdt.]] (v. infr.), once in S., Ph.691:—[[adjoining]], [[bordering on]], Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ [[Herodotus|Hdt.]]2.18, cf. 3.97, 102; τῇ Ἀραβίῃ, π. ἐούσῃ (''[[sc.]]'' τῇ Αἰγύπτῳ) Id.2.12; X. in Att. form, τὰ πρόσορα Cyr.6.1.17, cf. D.C.36.53, Poll.1.177, etc.:—in S. [[l.c.]], ἵν' αὐτὸς ἦν πρόσουρος οὐκ ἔχων βάσιν, πρόσουρον should be read. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0775.png Seite 775]] ion. [[πρόσουρος]], angränzend, benachbart, τινί, Her. 2, 12. 18. 3, 97. 102. 5, 49; auch Soph. Phil. 686 hat die ion. Form [[πρόσουρος]]; Xen. Cyr. 6, 1, 17 u. A. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0775.png Seite 775]] ion. [[πρόσουρος]], angränzend, benachbart, τινί, Her. 2, 12. 18. 3, 97. 102. 5, 49; auch Soph. Phil. 686 hat die ion. Form [[πρόσουρος]]; Xen. Cyr. 6, 1, 17 u. A. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> limitrophe de, τινι;<br /><b>2</b> [[confiné dans la solitude]], [[solitaire]].<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ὅρος]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πρόσορος -ον, Ion. πρόσουρος [[[πρός]], [[ὅρος]]] grenzend aan, met dat.; subst. τὰ πρόσορα grensgebied. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πρόσορος:''' ион. [[πρόσουρος]] 2<br /><b class="num">1</b> [[сопредельный]], [[пограничный]] (τῇ Ἀραβίῃ Her.; τὰ πρόσορα [[ὑμῖν]] τῆς Ἀσσυρίας Xen.);<br /><b class="num">2</b> [[живущий в одиночестве]], [[одинокий]] Soph. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πρόσορος''': -ον, ἴδε [[πρόσουρος]]. | |lstext='''πρόσορος''': -ον, ἴδε [[πρόσουρος]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και ιων. τ. [[πρόσουρος]], -ον, Α<br />αυτός που συνορεύει με κάποιον, όμορος, [[γειτονικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>προσ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>ορος</i> / -<i>ουρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὅρος]] / [[οὖρος]] «όριο, [[σύνορο]]»), | |mltxt=και ιων. τ. [[πρόσουρος]], -ον, Α<br />αυτός που συνορεύει με κάποιον, όμορος, [[γειτονικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>προσ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>ορος</i> / -<i>ουρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὅρος]] / [[οὖρος]] «όριο, [[σύνορο]]»), [[πρβλ]]. [[όμορος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πρόσορος:''' βλ. πρόσ-ουρος. | |lsmtext='''πρόσορος:''' βλ. πρόσ-ουρος. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:05, 4 September 2023
English (LSJ)
πρόσορος, πρόσορον, Ion. πρόσουρος Hdt. (v. infr.), once in S., Ph.691:—adjoining, bordering on, Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ Hdt.2.18, cf. 3.97, 102; τῇ Ἀραβίῃ, π. ἐούσῃ (sc. τῇ Αἰγύπτῳ) Id.2.12; X. in Att. form, τὰ πρόσορα Cyr.6.1.17, cf. D.C.36.53, Poll.1.177, etc.:—in S. l.c., ἵν' αὐτὸς ἦν πρόσουρος οὐκ ἔχων βάσιν, πρόσουρον should be read.
German (Pape)
[Seite 775] ion. πρόσουρος, angränzend, benachbart, τινί, Her. 2, 12. 18. 3, 97. 102. 5, 49; auch Soph. Phil. 686 hat die ion. Form πρόσουρος; Xen. Cyr. 6, 1, 17 u. A.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 limitrophe de, τινι;
2 confiné dans la solitude, solitaire.
Étymologie: πρός, ὅρος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πρόσορος -ον, Ion. πρόσουρος [πρός, ὅρος] grenzend aan, met dat.; subst. τὰ πρόσορα grensgebied.
Russian (Dvoretsky)
πρόσορος: ион. πρόσουρος 2
1 сопредельный, пограничный (τῇ Ἀραβίῃ Her.; τὰ πρόσορα ὑμῖν τῆς Ἀσσυρίας Xen.);
2 живущий в одиночестве, одинокий Soph.
Greek (Liddell-Scott)
πρόσορος: -ον, ἴδε πρόσουρος.
Greek Monolingual
και ιων. τ. πρόσουρος, -ον, Α
αυτός που συνορεύει με κάποιον, όμορος, γειτονικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + -ορος / -ουρος (< ὅρος / οὖρος «όριο, σύνορο»), πρβλ. όμορος].
Greek Monotonic
πρόσορος: βλ. πρόσ-ουρος.
