ἀνάρτυτος: Difference between revisions
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anartytos | |Transliteration C=anartytos | ||
|Beta Code=a)na/rtutos | |Beta Code=a)na/rtutos | ||
|Definition=ἀνάρτυτον, [[unseasoned]], of food, Phld. ''Mus.''p.53 K., Diogenian. 2.12, Sm.''Jb.''6.6; ἀνάρτυτος [[βίος]] cj. Coraës in Ath.12.511d. | |Definition=ἀνάρτυτον, [[unseasoned]], of [[food]], Phld. ''Mus.''p.53 K., Diogenian. 2.12, Sm.''Jb.''6.6; ἀνάρτυτος [[βίος]] cj. Coraës in Ath.12.511d. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[insulso]], [[soso]], [[βρῶμα]] Phld.<i>Mus</i>.p.53K., cf. Diogenian.1.2.12, Sm.<i>Ib</i>.6.6.<br /><b class="num">2</b> del [[mortero]] [[no fraguado]] Sm.<i>Ez</i>.13.11.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἀναρτύτως]] = [[sin fraguar]] del mortero, Sm.<i>Ez</i>.13.10 en Chrys.M.58.642. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[insulso]], [[soso]], [[βρῶμα]] Phld.<i>Mus</i>.p.53K., cf. Diogenian.1.2.12, Sm.<i>Ib</i>.6.6.<br /><b class="num">2</b> del [[mortero]] [[no fraguado]] Sm.<i>Ez</i>.13.11.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἀναρτύτως]] = [[sin fraguar]] del [[mortero]], Sm.<i>Ez</i>.13.10 en Chrys.M.58.642. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 09:56, 5 March 2024
English (LSJ)
ἀνάρτυτον, unseasoned, of food, Phld. Mus.p.53 K., Diogenian. 2.12, Sm.Jb.6.6; ἀνάρτυτος βίος cj. Coraës in Ath.12.511d.
Spanish (DGE)
-ον
I 1insulso, soso, βρῶμα Phld.Mus.p.53K., cf. Diogenian.1.2.12, Sm.Ib.6.6.
2 del mortero no fraguado Sm.Ez.13.11.
II adv. ἀναρτύτως = sin fraguar del mortero, Sm.Ez.13.10 en Chrys.M.58.642.
German (Pape)
[Seite 206] nicht zubereitet, von Speisen, ungewürzt, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνάρτῡτος: -ον, ὁ μὴ παρεσκευασμένος, μὴ ἠρτυμένος, ἀνάλατος, ἐπὶ ἐδεσμάτων καὶ μεταφ. ἀπειρόκαλος, ἀβέλτερος, ἀνάρτυτον βρῶμα Σύμμ. εἰς Ἰὼβ Ϛ΄, 6· - «ἅλμη οὐκ ἔνεστιν αὐτῷ, ἐπὶ τοῦ ἀηδοῦς καὶ ἀναρτύτου» Διογενιαν. 2. 12. - ἀνάρ. βίος Ἀθήν. 511D.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνάρτυτος, -ον)
αρτύω
(για φαγητό) αυτός που δεν περιέχει καρυκεύματα, ακαρύκευτος, άνοστος
νεοελλ.
1. (για φαγητό) νηστήσιμος
2. (για ανθρώπους) αυτός που δεν αρτύθηκε, που νήστευσε σε περίοδο νηστείας.