δαφνηφορέω

English (LSJ)

bear boughs or crowns of bay, Paus.9.10.4, Plu.Aem.34, IG14.1293B, Hdn.2.2.10; of the Roman fasces laureati, Id.7.6.2; to be read for δαφνοφορέω in D.C.37.21.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): δαφνο- IG 14.1293B.3 (Roma I d.C.), D.C.37.21.4 (var.)
1 portar ramas o coronas de laurel c. suj. de pers., en el mundo romano en señal de victoria y en grandes celebraciones y recibimientos públicos, Plu.Aem.34, Hdn.2.2.10, 2.11.6, 2.13.3, 3.8.3, D.C.37.21.4, 47.18.5
•c. suj. de cosa estar adornado con laurel αἵ τε ῥάβδοι ἐδαφνηφόρουν las fasces iban adornadas con laurel, e.e. eran fasces laureati Hdn.7.6.2, cf. D.C.44.4.3, 45.28.2.
2 participar en las Dafneforias en Atenas, Procl.ad Hes.Op.767, en Tebas, Procl.Chr.72
•ser dafnéforo ref. a Heracles IG l.c., Paus.9.10.4.

German (Pape)

[Seite 525] Lorbeerzweige, -kränze tragen, Plut. Aemil. 34 u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

δαφνηφορῶ :
porter une couronne ou une branche de laurier.
Étymologie: δαφνηφόρος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δαφνηφορέω [δαφνηφόρος] lauwerkrans dragen.

Russian (Dvoretsky)

δαφνηφορέω: нести лавровые ветви (ἐδαφνηφόρει σύμπας ὁ στρατός Plut.).

Greek Monotonic

δαφνηφορέω: μέλ. -ήσω, φορώ στεφάνι από δάφνη, σε Πλούτ.

Greek (Liddell-Scott)

δαφνηφορέω: φέρω κλάδους ἢ στεφάνους ἐκ δάφνης, Παυσ. 9. 10, 4, Πλούτ. Αἰμιλ. 34, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 1082a, Ἡρῳδιαν., κτλ.· διορθωτέον ἀντὶ δαφνοφορέω παρὰ Δίωνι Κ. 37. 21.

Middle Liddell

to bear a laurel crown, Plut.