νηκουστέω: Difference between revisions
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
(8) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(έω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=nikousteo | |Transliteration C=nikousteo | ||
|Beta Code=nhkouste/w | |Beta Code=nhkouste/w | ||
|Definition=(νη-, ἀκούω) < | |Definition=([[νη-]], [[ἀκούω]]) [[give no heed to]], [[disobey]], c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Il.20.14. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[νηκουστῶ]] :<br /><i>ao. 3ᵉ sg. poét.</i> νηκούστησε;<br />ne pas écouter, désobéir à, gén..<br />'''Étymologie:''' [[νήκουστος]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=(νη-, [[ἀκούω]]), <i>nicht [[hören]], [[ungehorsam]] sein</i>, νηκούστησε θεᾶς, <i>Il</i>. 20.14. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''νηκουστέω:''' не слушать(ся): οὐ νηκουστῆσαί τινος Hom. внять чьей-л. просьбе. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''νηκουστέω''': (νη-, [[ἀκούω]]) δὲν [[ἀκούω]], δὲν [[προσέχω]], [[παρακούω]], μετὰ γενικ., οὐδ’ [[Ἐνοσίχθων]] νηκούστησε θεᾶς Ἰλ. Υ. 14. | |||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[ἀκούω]]), aor. νηκούστησα: [[fail]] to [[hearken]], [[disobey]], w. gen., Il. 20.14†. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''νηκουστέω:''' (νη-, [[ἀκούω]], [[ἀκουστός]]), δεν [[ακούω]], δεν [[δίνω]] [[προσοχή]], [[δείχνω]] [[ανυπακοή]] σε κάποιον, [[παρακούω]]· με γεν., σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=νη-κουστέω, [νη-, [[ἀκούω]]<br />not to [[hear]], to [[give]] no [[heed]] to, [[disobey]] one, c. gen., Il. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 18:35, 16 March 2024
English (LSJ)
(νη-, ἀκούω) give no heed to, disobey, c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Il.20.14.
French (Bailly abrégé)
νηκουστῶ :
ao. 3ᵉ sg. poét. νηκούστησε;
ne pas écouter, désobéir à, gén..
Étymologie: νήκουστος.
German (Pape)
(νη-, ἀκούω), nicht hören, ungehorsam sein, νηκούστησε θεᾶς, Il. 20.14.
Russian (Dvoretsky)
νηκουστέω: не слушать(ся): οὐ νηκουστῆσαί τινος Hom. внять чьей-л. просьбе.
Greek (Liddell-Scott)
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω) δὲν ἀκούω, δὲν προσέχω, παρακούω, μετὰ γενικ., οὐδ’ Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Ἰλ. Υ. 14.
English (Autenrieth)
(ἀκούω), aor. νηκούστησα: fail to hearken, disobey, w. gen., Il. 20.14†.
Greek Monotonic
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω, ἀκουστός), δεν ακούω, δεν δίνω προσοχή, δείχνω ανυπακοή σε κάποιον, παρακούω· με γεν., σε Ομήρ. Ιλ.
Middle Liddell
νη-κουστέω, [νη-, ἀκούω
not to hear, to give no heed to, disobey one, c. gen., Il.
