μονόδους: Difference between revisions
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monodous | |Transliteration C=monodous | ||
|Beta Code=mono/dous | |Beta Code=mono/dous | ||
|Definition=μονόδοντος , ὁ, ἡ, [[one-toothed]], [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''796. | |Definition=μονόδοντος, ὁ, ἡ, [[one-toothed]], [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''796. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext= | |btext=μονόδοντος (ὁ, ἡ)<br />[[qui n'a qu'une dent]].<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[ὀδούς]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μονόδους:''' | |lsmtext='''μονόδους:''' μονόδοντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει ένα μόνο [[δόντι]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μον-όδους, | |mdlsjtxt=μον-όδους, μονόδοντος, ὁ, ἡ,<br />one-toothed, Aesch. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[with a single tooth]] | |woodrun=[[with a single tooth]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 08:54, 5 April 2024
English (LSJ)
μονόδοντος, ὁ, ἡ, one-toothed, A.Pr.796.
German (Pape)
[Seite 202] μονόδοντος , mit nur einem Zahne, κόραι τρεῖς μονόδοντες, Aesch. Prom. 798.
French (Bailly abrégé)
μονόδοντος (ὁ, ἡ)
qui n'a qu'une dent.
Étymologie: μόνος, ὀδούς.
Russian (Dvoretsky)
μονόδους: μονόδοντος adj. однозубый: κόραι τρεῖς μονόδοντες Aesch. три девы с одним (общим) зубом, т. е. дочери Форка.
Greek (Liddell-Scott)
μονόδους: μονόδοντος , ὁ, ἡ, ὁ ἔχων ἕνα μόνον ὀδόντα, Αἰσχύλ. Πρ. 796.
Greek Monolingual
ο και η (Α μονόδους)
νεοελλ.
ζωολ. ελληνική ονομασία της μπελούγκα
αρχ.
αυτός που έχει μόνο ένα δόντι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + ὀδούς, οδόντος].
Greek Monotonic
μονόδους: μονόδοντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει ένα μόνο δόντι, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
μον-όδους, μονόδοντος, ὁ, ἡ,
one-toothed, Aesch.
