deditio: Difference between revisions
Γράμματα μαθεῖν δεῖ καὶ μαθόντα νοῦν ἔχειν → Prudentia opus est, ubi didiceris litteras → Das Lesen lerne, Schreiben, und dann aufgepasst
(3_4) |
(CSV import) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=deditio deditionis N F :: surrender (of combatants/town/possessions); cession of right/title | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>dēdĭtĭo</b>: ōnis, f. [[dedo]], no. I. B.,<br /><b>I</b> a ([[military]]) giving up, a [[surrender]], [[capitulation]] (freq. in the historians).—With subj. gen.: [[deditio]] sui, Curt. 5, 1, 18.— Plur.: deditiones cohortium, Tac. H. 3, 70. —With gen. obj.: ipsius corporis, Dig. 9, 4, 1; Liv. 31, 18, 6; [[but]] [[usually]] absol.: [[Helvetii]] legatos de deditione ad eum miserunt, Caes. B. G. 1, 27; cf.: de deditione agere, id. B. C. 3, 28; 3, 97: aliquem in deditionem petere, Aur. Vict. Vir. Ill. 23, 7: aliquem in deditionem accipere, id. B. G. 1, 28; 2, 13; Sall. J. 29, 5; Liv. 23, 30 et saep.: seque in deditionem ut recipiat, Caes. B. G. 3, 21 fin.: in deditionem redigere, Flor. 3, 10, 25: deditionis [[condicio]], Caes. B. G. 2, 32: deditione facta, id. ib. 2, 33: subire deditionem, id. B. C. 1, 81, 5: in deditionem venire, to [[surrender]], id. ib. 3, 99, 3; Liv. 9, 20; 40, 33: omissa deditione, Sall. J. 66, 1; cf. id. ib. 70, 1 Kritz.: [[deditio]] ad tam infestos, Liv. 28, 22; cf.: ad Romanos, id. 8, 25: cum locum [[tibi]] reliquum non [[modo]] ad pacem, sed ne ad deditionem [[quidem]] feceris, Cic. Phil. 13, 21, 48 et saep. An [[unusual]] [[combination]] is deditionem suam ad aliquem absentem mittere, Flor. 3, 7, 5; v. Graev. ad loc. | |lshtext=<b>dēdĭtĭo</b>: ōnis, f. [[dedo]], no. I. B.,<br /><b>I</b> a ([[military]]) giving up, a [[surrender]], [[capitulation]] (freq. in the historians).—With subj. gen.: [[deditio]] sui, Curt. 5, 1, 18.— Plur.: deditiones cohortium, Tac. H. 3, 70. —With gen. obj.: ipsius corporis, Dig. 9, 4, 1; Liv. 31, 18, 6; [[but]] [[usually]] absol.: [[Helvetii]] legatos de deditione ad eum miserunt, Caes. B. G. 1, 27; cf.: de deditione agere, id. B. C. 3, 28; 3, 97: aliquem in deditionem petere, Aur. Vict. Vir. Ill. 23, 7: aliquem in deditionem accipere, id. B. G. 1, 28; 2, 13; Sall. J. 29, 5; Liv. 23, 30 et saep.: seque in deditionem ut recipiat, Caes. B. G. 3, 21 fin.: in deditionem redigere, Flor. 3, 10, 25: deditionis [[condicio]], Caes. B. G. 2, 32: deditione facta, id. ib. 2, 33: subire deditionem, id. B. C. 1, 81, 5: in deditionem venire, to [[surrender]], id. ib. 3, 99, 3; Liv. 9, 20; 40, 33: omissa deditione, Sall. J. 66, 1; cf. id. ib. 70, 1 Kritz.: [[deditio]] ad tam infestos, Liv. 28, 22; cf.: ad Romanos, id. 8, 25: cum locum [[tibi]] reliquum non [[modo]] ad pacem, sed ne ad deditionem [[quidem]] feceris, Cic. Phil. 13, 21, 48 et saep. An [[unusual]] [[combination]] is deditionem suam ad aliquem absentem mittere, Flor. 3, 7, 5; v. Graev. ad loc. | ||
| Line 7: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=dēditio, ōnis, f. ([[dedo]]), a) aktiv, die [[Übergabe]], [[Auslieferung]], ded. ipsius corporis ([[des]] Sklaven [[selbst]]), [[Gaius]] dig. 9, 4, 1: [[periculum]] deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de [[vir]]. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. [[verlangen]], ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die [[Übergabe]], [[Unterwerfung]], [[Kapitulation]], Mancini civitatis [[deditio]], Vell.: deditionis [[condicio]], Liv.: deditionis [[formula]], Liv.: ded. voluntaria, Liv.: [[necessaria]], Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem [[esse]], Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. [[castellum]]), jmds. usw. [[Kapitulation]] [[annehmen]], Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci [[non]] adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: [[oppidum]] vi [[atque]] armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem ([[auch]] [[mit]] fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die [[Anzeige]], [[sich]] [[ergeben]] zu [[wollen]], [[Flor]]. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]], Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. [[oppidum]] in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, [[Flor]]. 3, 10, 25: significare (zu [[erkennen]] [[geben]]) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum [[acceptum]] Cyro per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]]) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, [[sich]] [[ergeben]], Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – [[mit]] subj. Genet., [[deditio]] [[sui]], Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – [[mit]] Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? [[qui]], quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum [[deditio]] ad Romanos visa est, Liv.: [[quia]] [[nec]] [[deditio]] tuta ad [[tam]] infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos [[deditio]], Liv. | |georg=dēditio, ōnis, f. ([[dedo]]), a) aktiv, die [[Übergabe]], [[Auslieferung]], ded. ipsius corporis ([[des]] Sklaven [[selbst]]), [[Gaius]] dig. 9, 4, 1: [[periculum]] deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de [[vir]]. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. [[verlangen]], ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die [[Übergabe]], [[Unterwerfung]], [[Kapitulation]], Mancini civitatis [[deditio]], Vell.: deditionis [[condicio]], Liv.: deditionis [[formula]], Liv.: ded. voluntaria, Liv.: [[necessaria]], Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem [[esse]], Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. [[castellum]]), jmds. usw. [[Kapitulation]] [[annehmen]], Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci [[non]] adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: [[oppidum]] vi [[atque]] armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem ([[auch]] [[mit]] fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die [[Anzeige]], [[sich]] [[ergeben]] zu [[wollen]], [[Flor]]. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]], Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. [[oppidum]] in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, [[Flor]]. 3, 10, 25: significare (zu [[erkennen]] [[geben]]) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum [[acceptum]] Cyro per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]]) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, [[sich]] [[ergeben]], Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – [[mit]] subj. Genet., [[deditio]] [[sui]], Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – [[mit]] Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? [[qui]], quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum [[deditio]] ad Romanos visa est, Liv.: [[quia]] [[nec]] [[deditio]] tuta ad [[tam]] infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos [[deditio]], Liv. | ||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=deditio, onis. f. :: [[投降]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 18:15, 12 June 2024
Latin > English
deditio deditionis N F :: surrender (of combatants/town/possessions); cession of right/title
Latin > English (Lewis & Short)
dēdĭtĭo: ōnis, f. dedo, no. I. B.,
I a (military) giving up, a surrender, capitulation (freq. in the historians).—With subj. gen.: deditio sui, Curt. 5, 1, 18.— Plur.: deditiones cohortium, Tac. H. 3, 70. —With gen. obj.: ipsius corporis, Dig. 9, 4, 1; Liv. 31, 18, 6; but usually absol.: Helvetii legatos de deditione ad eum miserunt, Caes. B. G. 1, 27; cf.: de deditione agere, id. B. C. 3, 28; 3, 97: aliquem in deditionem petere, Aur. Vict. Vir. Ill. 23, 7: aliquem in deditionem accipere, id. B. G. 1, 28; 2, 13; Sall. J. 29, 5; Liv. 23, 30 et saep.: seque in deditionem ut recipiat, Caes. B. G. 3, 21 fin.: in deditionem redigere, Flor. 3, 10, 25: deditionis condicio, Caes. B. G. 2, 32: deditione facta, id. ib. 2, 33: subire deditionem, id. B. C. 1, 81, 5: in deditionem venire, to surrender, id. ib. 3, 99, 3; Liv. 9, 20; 40, 33: omissa deditione, Sall. J. 66, 1; cf. id. ib. 70, 1 Kritz.: deditio ad tam infestos, Liv. 28, 22; cf.: ad Romanos, id. 8, 25: cum locum tibi reliquum non modo ad pacem, sed ne ad deditionem quidem feceris, Cic. Phil. 13, 21, 48 et saep. An unusual combination is deditionem suam ad aliquem absentem mittere, Flor. 3, 7, 5; v. Graev. ad loc.
Latin > French (Gaffiot 2016)
dēdĭtĭō,⁹ ōnis, f. (dedo), capitulation, reddition, soumission : Cic. Phil. 13, 48 ; deditione facta Cæs. G. 2, 33, la soumission étant faite ; in deditionem venire Cæs. C. 3, 99, 4 ; deditionem subire Cæs. C. 1, 81, 6, se rendre, capituler ; deditio ad Romanos Liv. 8, 25, 8, soumission aux Romains ; in deditionem accipere Cæs. G. 1, 28, 2 ; recipere Cæs. G. 3, 21, 3, recevoir à discrétion.
Latin > German (Georges)
dēditio, ōnis, f. (dedo), a) aktiv, die Übergabe, Auslieferung, ded. ipsius corporis (des Sklaven selbst), Gaius dig. 9, 4, 1: periculum deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de vir. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. verlangen, ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die Übergabe, Unterwerfung, Kapitulation, Mancini civitatis deditio, Vell.: deditionis condicio, Liv.: deditionis formula, Liv.: ded. voluntaria, Liv.: necessaria, Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem esse, Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. castellum), jmds. usw. Kapitulation annehmen, Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci non adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: oppidum vi atque armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem (auch mit fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die Anzeige, sich ergeben zu wollen, Flor. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem (ohne Schwertstreich, Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. oppidum in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, Flor. 3, 10, 25: significare (zu erkennen geben) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum acceptum Cyro per deditionem (ohne Schwertstreich) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, sich ergeben, Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – mit subj. Genet., deditio sui, Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – mit Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? qui, quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum deditio ad Romanos visa est, Liv.: quia nec deditio tuta ad tam infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos deditio, Liv.
Latin > Chinese
deditio, onis. f. :: 投降
