Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

obligatio: Difference between revisions

From LSJ

Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses

Plato, Laws, 719c
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
(CSV2 import)
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 3: Line 3:
}}
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>oblĭgātĭo</b>: ōnis, f. id..<br /><b>I</b> In gen.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> A [[binding]] ([[post]]-[[class]]. and [[very]] [[rare]]): [[propter]] linguae obligationem, [[because]] of his [[being]] [[tongue]]-tied, Just. 13, 7, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop., an ensnaring, entangling: innocentium, Dig. 48, 10, 1: declinantes in obligationes, [[evil]] devices, Vulg. Psa. 124, 5: in obligatione iniquitatis, id. Act. 8, 23.—<br /><b>II</b> In partic., jurid. t. t.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> An [[engaging]] or pledging, an [[obligation]]: est gravior et difficilior animi et sententiae pro [[aliquo]] [[quam]] pecuniae [[obligatio]], Cic. Ep. ad Brut. 1, 18, 3: obligationis onere praetoris [[auxilio]] non levabitur, Dig. 3, 3, 67: obligationes ex contractu aut re contrahuntur, aut verbis, aut consensu, ib. 44, 7, 1, § 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Transf., an obligatory [[relation]] [[between]] [[two]] persons, one of whom has a [[right]] and the [[other]] a [[duty]] (the [[right]] of the [[creditor]] and the [[duty]] of the [[debtor]]): [[nunc]] transeamus ad obligationes: [[omnis]] [[enim]] [[obligatio]] vel ex contractu nascitur vel ex delicto, Gai. Inst. 3, 88; cf. sqq.: obligationum [[substantia]] in eo consistit, ut [[alium]] nobis obstringat ad dandum aliquid, vel faciendum, vel praestandum, Dig. 44, 7, 3; 45, 1, 108: ex maleficio nascuntur obligationes, ib. 44, 7, 4: [[obligatio]] et constituitur et solvitur, ib. 46, 4, 8: exstinguitur, ib. 45, 1, 140: submovetur, ib. 2, 14, 27 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> The [[document]] [[which]] confirms this [[relation]], a [[bond]], [[obligation]]: pignoris [[obligatio]] [[etiam]] [[inter]] absentes recte ex contractu obligatur, Dig. 20, 1, 23; 48, 11, 28.
|lshtext=<b>oblĭgātĭo</b>: ōnis, f. id..<br /><b>I</b> In gen.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> A [[binding]] (post-class. and [[very]] [[rare]]): [[propter]] linguae obligationem, [[because]] of his [[being]] [[tongue]]-tied, Just. 13, 7, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop., an ensnaring, entangling: innocentium, Dig. 48, 10, 1: declinantes in obligationes, [[evil]] devices, Vulg. Psa. 124, 5: in obligatione iniquitatis, id. Act. 8, 23.—<br /><b>II</b> In partic., jurid. t. t.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> An [[engaging]] or pledging, an [[obligation]]: est gravior et difficilior animi et sententiae pro [[aliquo]] [[quam]] pecuniae [[obligatio]], Cic. Ep. ad Brut. 1, 18, 3: obligationis onere praetoris [[auxilio]] non levabitur, Dig. 3, 3, 67: obligationes ex contractu aut re contrahuntur, aut verbis, aut consensu, ib. 44, 7, 1, § 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Transf., an obligatory [[relation]] [[between]] [[two]] persons, one of whom has a [[right]] and the [[other]] a [[duty]] (the [[right]] of the [[creditor]] and the [[duty]] of the [[debtor]]): [[nunc]] transeamus ad obligationes: [[omnis]] [[enim]] [[obligatio]] vel ex contractu nascitur vel ex delicto, Gai. Inst. 3, 88; cf. sqq.: obligationum [[substantia]] in eo consistit, ut [[alium]] nobis obstringat ad dandum aliquid, vel faciendum, vel praestandum, Dig. 44, 7, 3; 45, 1, 108: ex maleficio nascuntur obligationes, ib. 44, 7, 4: [[obligatio]] et constituitur et solvitur, ib. 46, 4, 8: exstinguitur, ib. 45, 1, 140: submovetur, ib. 2, 14, 27 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> The [[document]] [[which]] confirms this [[relation]], a [[bond]], [[obligation]]: pignoris [[obligatio]] [[etiam]] [[inter]] absentes recte ex contractu obligatur, Dig. 20, 1, 23; 48, 11, 28.
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=obligātio, ōnis, f. ([[obligo]]), I) das Binden; dah. [[als]] jurist. t. t. = die Verbindlichmachung, die Verbürgung, [[Verpflichtung]] (vgl. [[Gaius]] dig. 44, 7, 1), est gravior et difficilior animi et sententiae [[pro]] [[aliquo]] [[quam]] pecuniae [[obligatio]], Cic. ep. ad [[Brut]]. 1, 18, 3: obligationes ex contractu [[aut]] re contrahuntur, [[aut]] verbis, [[aut]] consensu, [[Gaius]] dig. 44, 7, 1. § 1: obligationis [[tamen]] onere praetoris [[auxilio]] [[non]] levabitur, Papin. dig. 3, 3, 67. – II) das Gebundensein, linguae, das Nichtgelöstsein der [[Zunge]], Iustin. 13, 7, 1. – Dah. [[als]] jurist. t. t.: a) das [[Verhältnis]] [[zwischen]] [[Gläubiger]] und [[Schuldner]], das [[Recht]] [[des]] Gläubigers u. die [[Pflicht]] [[des]] Schuldners, das Schuldforderungsverhältnis, ICt. – b) das [[Pfandrecht]] [[sowie]] der [[Zustand]] [[des]] Verpfändetseins, ICt.
|georg=obligātio, ōnis, f. ([[obligo]]), I) das Binden; dah. [[als]] jurist. t. t. = die Verbindlichmachung, die Verbürgung, [[Verpflichtung]] (vgl. [[Gaius]] dig. 44, 7, 1), est gravior et difficilior animi et sententiae [[pro]] [[aliquo]] [[quam]] pecuniae [[obligatio]], Cic. ep. ad [[Brut]]. 1, 18, 3: obligationes ex contractu [[aut]] re contrahuntur, [[aut]] verbis, [[aut]] consensu, [[Gaius]] dig. 44, 7, 1. § 1: obligationis [[tamen]] onere praetoris [[auxilio]] [[non]] levabitur, Papin. dig. 3, 3, 67. – II) das Gebundensein, linguae, das Nichtgelöstsein der [[Zunge]], Iustin. 13, 7, 1. – Dah. [[als]] jurist. t. t.: a) das [[Verhältnis]] [[zwischen]] [[Gläubiger]] und [[Schuldner]], das [[Recht]] [[des]] Gläubigers u. die [[Pflicht]] [[des]] Schuldners, das Schuldforderungsverhältnis, ICt. – b) das [[Pfandrecht]] [[sowie]] der [[Zustand]] [[des]] Verpfändetseins, ICt.
}}
{{LaZh
|lnztxt=obligatio, onis. f. :: 本分。結。— linguae 結舌。
}}
}}

Latest revision as of 21:11, 12 June 2024

Latin > English

obligatio obligationis N F :: obligation (legal/money); bond; being liable; mortgaging/pledging/guaranteeing

Latin > English (Lewis & Short)

oblĭgātĭo: ōnis, f. id..
I In gen.
   A A binding (post-class. and very rare): propter linguae obligationem, because of his being tongue-tied, Just. 13, 7, 1.—
   B Trop., an ensnaring, entangling: innocentium, Dig. 48, 10, 1: declinantes in obligationes, evil devices, Vulg. Psa. 124, 5: in obligatione iniquitatis, id. Act. 8, 23.—
II In partic., jurid. t. t.
   A An engaging or pledging, an obligation: est gravior et difficilior animi et sententiae pro aliquo quam pecuniae obligatio, Cic. Ep. ad Brut. 1, 18, 3: obligationis onere praetoris auxilio non levabitur, Dig. 3, 3, 67: obligationes ex contractu aut re contrahuntur, aut verbis, aut consensu, ib. 44, 7, 1, § 1.—
   B Transf., an obligatory relation between two persons, one of whom has a right and the other a duty (the right of the creditor and the duty of the debtor): nunc transeamus ad obligationes: omnis enim obligatio vel ex contractu nascitur vel ex delicto, Gai. Inst. 3, 88; cf. sqq.: obligationum substantia in eo consistit, ut alium nobis obstringat ad dandum aliquid, vel faciendum, vel praestandum, Dig. 44, 7, 3; 45, 1, 108: ex maleficio nascuntur obligationes, ib. 44, 7, 4: obligatio et constituitur et solvitur, ib. 46, 4, 8: exstinguitur, ib. 45, 1, 140: submovetur, ib. 2, 14, 27 et saep.—
   C The document which confirms this relation, a bond, obligation: pignoris obligatio etiam inter absentes recte ex contractu obligatur, Dig. 20, 1, 23; 48, 11, 28.

Latin > French (Gaffiot 2016)

oblĭgātĭō,¹⁶ ōnis, f. (obligo),
1 embarras [de la langue] : Just. 13, 7, 1
2 [fig.] action d’impliquer [dans un procès] : Dig. 48, 10, 1 || action de répondre de : sententiæ, pecuniæ pro aliquo Cic. ad Br. 1, 18, 3, action de répondre des opinions, des dettes de qqn || obligation [droit] : Gaius Dig. 44, 7, 1 ; Dig. 1, 23.

Latin > German (Georges)

obligātio, ōnis, f. (obligo), I) das Binden; dah. als jurist. t. t. = die Verbindlichmachung, die Verbürgung, Verpflichtung (vgl. Gaius dig. 44, 7, 1), est gravior et difficilior animi et sententiae pro aliquo quam pecuniae obligatio, Cic. ep. ad Brut. 1, 18, 3: obligationes ex contractu aut re contrahuntur, aut verbis, aut consensu, Gaius dig. 44, 7, 1. § 1: obligationis tamen onere praetoris auxilio non levabitur, Papin. dig. 3, 3, 67. – II) das Gebundensein, linguae, das Nichtgelöstsein der Zunge, Iustin. 13, 7, 1. – Dah. als jurist. t. t.: a) das Verhältnis zwischen Gläubiger und Schuldner, das Recht des Gläubigers u. die Pflicht des Schuldners, das Schuldforderungsverhältnis, ICt. – b) das Pfandrecht sowie der Zustand des Verpfändetseins, ICt.

Latin > Chinese

obligatio, onis. f. :: 本分。結。— linguae 結舌。