ἐκκαίω

English (LSJ)

Att. ἐκκάω, fut. -καύσω: aor. I

   A ἐξέκαυσα Hdt.4.134, but part. ἐκκέαντες E.Rh.97:—burn out, τοὺς ὀφθαλμούς τινος Hdt.7.18; τὸ φῶς Κύκλωπος E.Cyc.633, cf. 657 (anap.):—Pass., ἐκκάεσθαι τοὺς ὀφθαλμούς to have one's eyes burnt out, Pl.Grg.473c.    II light up, kindle, τὰ πυρά Hdt.4.134, cf. E.Rh.l.c. ; ἐκκέας τῶν ξύλων ἅττ' ἂν ᾖ δανότατα Ar.Pax1133 (lyr.): metaph., ἐ. πόλεμον, ἐλπίδα, Plb.3.3.3, 5.108.5 ; τοὺς θυμούς D.H.7.35 ; τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργήν Plu.Fab.7 ; provoke to anger, ἔκ με κάεις Herod.4.49 ; inflame with curiosity, excite, τινά Luc.Alex.30 ; ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός τε τὸν δῆμον ἑαυτοὺς καὶ τὸν δῆμον πρὸς ἑαυτοὺς ἐκκαύσαντες Plu.Agis 2 :—Pass., to be kindled, burn up, τὸ πῦρ ἐκκάεται Eup.340 ; ἐ. τὸ κακόν Pl.R.556a ; ὀργὴν ἐκκαῆναι LXX 2 Ki.24.1 ; ὁ δῆμος ἐξεκάετο Plu.TG13, cf. Luc.Cal.3, etc.; ἐ. εἰς ἔρωτα Alciphr.3.67, cf. Charito I.I; ὑπὸ μέθης Parth.24.2.    2 stimulate, τὴν βλάστησιν Thphr.CP2.1.3.    III scorch, ἐκκαίων ὁ ἥλιος Arist.Pr.867a20 ; of thirst, parch, Luc.Dips.4.