ὀχευτής: Difference between revisions
Πολλοῖς ὁ Δαίμων, οὐ κατ' εὔνοιαν φέρων, / Μεγάλα δίδωσιν εὐτυχήματ' ... (Euripides) → God brings great good fortune to many, not out of good will,...
(c2) |
mNo edit summary |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ocheftis | |Transliteration C=ocheftis | ||
|Beta Code=o)xeuth/s | |Beta Code=o)xeuth/s | ||
|Definition= | |Definition=ὀχευτοῦ, ὁ, = [[ὀχεῖον]] 1.1 ([[stallion]]), ''PCair.Zen.''529 (iii B. C.), [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] [[sub verbo|s.v.]] [[κήλων]]; ὀ. [[ἵππος]] Dsc.2.79, Gal.6.533, ''Hippiatr.''14: metaph., [[lewd person]], [[lecher]], AP11.318 (Phld.), Corn.''ND''27. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0429.png Seite 429]] ὁ, der Bespringer, Beschäler, Zuchthengst, Schol. Theocr. 8, 44, vgl. Philodem. 26 (XI, 318). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0429.png Seite 429]] ὁ, der [[Bespringer]], [[Beschäler]], [[Zuchthengst]], Schol. Theocr. 8, 44, vgl. Philodem. 26 (XI, 318). | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀχευτής:''' οῦ ὁ [[развратник]] Anth. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὀχευτής''': -οῦ, ὁ, = [[ὀχεῖον]], Ἡσύχ. - μεταφ., [[ἄνθρωπος]] [[ἀσελγής]], [[ἀκόλαστος]], [[λάγνος]], Ἀνθ. Π. 11. 318. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο (ΑΜ [[ὀχευτής]], Α θηλ. [[ὀχεύτρια]]) [[οχεύω]]<br />[[αρσενικό]] ζώο που εκτρέφεται με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για σαρκική [[μίξη]] με θηλυκό, [[επιβήτορας]], βατευτής<br /><b>αρχ.</b><br /><b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[ακόλαστος]], [[ασελγής]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 06:11, 24 October 2024
English (LSJ)
ὀχευτοῦ, ὁ, = ὀχεῖον 1.1 (stallion), PCair.Zen.529 (iii B. C.), Hsch. s.v. κήλων; ὀ. ἵππος Dsc.2.79, Gal.6.533, Hippiatr.14: metaph., lewd person, lecher, AP11.318 (Phld.), Corn.ND27.
German (Pape)
[Seite 429] ὁ, der Bespringer, Beschäler, Zuchthengst, Schol. Theocr. 8, 44, vgl. Philodem. 26 (XI, 318).
Russian (Dvoretsky)
ὀχευτής: οῦ ὁ развратник Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ὀχευτής: -οῦ, ὁ, = ὀχεῖον, Ἡσύχ. - μεταφ., ἄνθρωπος ἀσελγής, ἀκόλαστος, λάγνος, Ἀνθ. Π. 11. 318.
Greek Monolingual
ο (ΑΜ ὀχευτής, Α θηλ. ὀχεύτρια) οχεύω
αρσενικό ζώο που εκτρέφεται με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για σαρκική μίξη με θηλυκό, επιβήτορας, βατευτής
αρχ.
μτφ. (για πρόσ.) ακόλαστος, ασελγής.
