καλλίφθογγος: Difference between revisions
Κύριε, σῶσον τὸν δοῦλον σου κτλ. → Lord, save your slave ... (mosaic inscription from 4th cent. church in the Negev)
(4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kallifthoggos | |Transliteration C=kallifthoggos | ||
|Beta Code=kalli/fqoggos | |Beta Code=kalli/fqoggos | ||
|Definition= | |Definition=καλλίφθογγον, [[beautiful-sounding]], ᾠδαί [[Euripides|E.]]''[[Ion]]''169 (lyr.); ἱστοί Id.''IT''222 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />au beau son, qui résonne agréablement.<br />'''Étymologie:''' [[καλός]], φθέγγω. | |btext=ος, ον :<br />[[au beau son]], [[qui résonne agréablement]].<br />'''Étymologie:''' [[καλός]], φθέγγω. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=καλλίφθογγος -ον [[[καλός]], [[φθόγγος]]] [[mooi klinkend]]:. κιθάρα citer Eur. HF 350; ᾠδά gezang Eur. Ion 169; ἱστοί weefgetouwen Eur. IT 222. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 09:34, 25 October 2024
English (LSJ)
καλλίφθογγον, beautiful-sounding, ᾠδαί E.Ion169 (lyr.); ἱστοί Id.IT222 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1311] schön tönend; ᾠδαί Eur. Ion 169; κιθάρα Herc. Fur. 350; auch ἱστοί, I. T. 221.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au beau son, qui résonne agréablement.
Étymologie: καλός, φθέγγω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καλλίφθογγος -ον [καλός, φθόγγος] mooi klinkend:. κιθάρα citer Eur. HF 350; ᾠδά gezang Eur. Ion 169; ἱστοί weefgetouwen Eur. IT 222.
Russian (Dvoretsky)
καλλίφθογγος: красиво звучащий, приятно поющий, певучий (ᾠδαί, κιθάρα, ἱστοί Eur.).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α καλλίφθογγος, -ον)
αυτός που βγάζει ωραίους φθόγγους, αυτός που ηχεί ωραία («τὰς καλλιφθόγγους ᾠδάς», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι)
+ -φθογγος (< φθόγγος), πρβλ. γλυκύφθογγος, οξύφθογγος].
Greek Monotonic
καλλίφθογγος: -ον (φθογγός), αυτός που ηχεί όμορφα, που ακούγεται ωραία, εύηχος, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
καλλίφθογγος: -ον, ὡραῖα ἠχῶν, κιθάρα, ᾠδὴ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 350, Ἴων. 169· ἱστοὶ ὁ αὐτ. Ι. Τ. 222.