ἀποψηφίζομαι

English (LSJ)

Att. fut.

   A -ῐοῦμαι D.22.45: Dep., c. pf. Pass., D.C. 39.55:—vote away from, opp. καταψηφίζομαι, θάνατον ἀ. τινός vote death away from him, refuse to condemn him to death, Lycurg. 149.    2 refuse to elect, τινά Plu.Cor.15.    II ἀ. τινός (gen. pers.),    1 vote a charge away from one, i.e. acquit, Antipho 5.96, Lys.12.90, D.18.250; τινός Id.19.212: abs., vote an acquittal, Pl.Ap. 34d, 39e; ἀ. τινὸς ὡς οὐκ ἀδικεῖ Arist.Pr.951b1.    2 vote the franchise away from one, disfranchise, D.57.11; τοῦ παιδός Id.59.59, cf. Aeschin.1.114; ἀ. μὴ εἶναι ἐλεύθερον Arist.Ath. 42.1:—Pass., τὸν ἀποψηφισθέντα Ἀντιφῶντα D.18.132; δικαίως ἔστ' ἀπεψηφισμένος Aristopho 11.1; ἀ. τοῦ πολιτεύματος Plu.Phoc.28.    III c. acc. rei, reject: of judges, ἀ. γραφήν vote against receiving the indictment, Aeschin.3.230; ἀ. τὸν νόμον (with play on νόμος 'tune') Pl.Lg.800d; ἀ. ἃ Διοπείθης κατεψηφίσατο Is.5.34, cf. D.20.164; ἀποψηφιζόμενον μὲν κύριον δεῖ ποιεῖν τὸ πλῆθος to give them an absolute power of rejection, Arist.Pol.1298b35.    IV folld. by μή c. inf., vote against doing, X.HG3.5.8,D.19.174; so ἢν δ' ἀποψηφίσωνται (sc. μὴ ἕπεσθαι) X.An.1.4.15; ἀποψηφίσασθαι ἔφη Id.HG7.3.2.—Act. only -ψηφίζοντες: refragantes, Gloss.

German (Pape)

[Seite 337] med., 1) durch seine Stimme lossprechen, für die Freisprechung stimmen, Plat. Apol. 34 b; τινός, öfter bei Rednern, Ggstz καταψηφίζεσθαι Antiph. 6, 10; Lys. 6, 37; Dem. 59, 111. – 2) durch Abstimmen verwerfen, absol., Xen. An. 1, 4, 15 u. sonst; νόμον Plat. Legg. VII. 800 d; dagegen stimmen, μή c. inf., Xen. Hell. 3, 5, 8; Din. 2, 9; Dem. 19, 174. Ggstz δέχομαι 10, 34; ausstoßen, aus einem Demos, 57, 11. 56; vgl. ἔστ' ἀπεψηφισμένος ὑπὸ τῶν θεῶν Ἔρως Aristophon. Ath. XIII, 563 b; ἀποψηφίζεται τοῦ πολιτεύματος Plut. Phoc. 28.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποψηφίζομαι: μέλλ. Ἀττ. -ῐοῦμαι: ἀποθ. μετὰ παθ. πρκμ. Δίων Κ. 39. 55: - δὲν ῥίπτω τὴν ψῆφόν μου ἐναντίον τινός, ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ καταψηφίζομαι, ὑμῶν δ’ ἕκαστον χρὴ νομίζειν, τὸν Λεωκράτους ἀποψηφιζόμενον θάνατον τῆς πατρίδος καὶ ἀνδραποδισμὸν καταψηφίζεσθαι Λυκοῦργ. 169. 11 (ἔκδ. Κοραῆ σ. 43): - ἐντεῦθεν. Ι. ἀπ. τινὸς (γεν. προσωπ.), 1) διὰ τῆς ψήφου μου ἀπομακρύνω τὴν κατηγορίαν ἀπὸ τινος, ἀθῳῶ αὐτόν, Ἀντιφῶν 140. 42· Λυσ. 128. 31, Δημ. 310. 17, 407. 8, κτλ. ἀπολ. βάλλω τὴν ψῆφόν μου ὑπέρ τῆς ἀθῳώσεώς τινος, Πλάτ. Ἀπολ. 34D· 39Ε: ἀπ. ὡς οὐκ. ἀδικεῖ Ἀριστ. Πρβλ. 29. 13, 5. 2) διὰ τῆς ψήφου μου, ὡς δημότου, ἀποστερῶ τινα τῶν πολιτικῶν αὑτοῦ δικαιωμάτων, Δημ. 1302, 14, 1365. 14: Αἰσχίν. 16. 14· οὕτω καὶ ἐν τῷ παθ. ἀποστεροῦμαι τῶν πολιτικῶν μου δικαιωμάτων: τὸν ἀποψηφισθέντα Ἀντιφῶντα Δημ. 271. 6· εἶτ’ οὐ δικαίως ἔστ’ ἀπεψηφισμένος…; Ἀριστοφῶν ἐν «Πυθαγοριστῇ» 2· ὡσαύτως, ἀποοψηφισθῆναι τοῦ πολιτεύματος Πλουτ. Φωκ. 28. ΙΙ. μετ’ αἰτ. πράγμ., ἐπὶ δικαστῶν, ἀπ. γραφήν, δίδω τὴν ψῆφόν μου, ἐναντίον τῆς παραδοχῆς καταγγελίας, Αἰσχίν. 86. 31· ἀπ. τὸν νόμον, ἀπορρίπτω τὸν νόμον, Πλάτ. Νόμ. 800D· ἀπ. ἅ Διοπείθης κατεψηφίσατο Ἰσαῖος 54.19, πρβλ. Δημ. 507. 15· ἀποψηφιζόμενον μὲν κύριον δεῖ ποιεῖν τὸ πλῆθος, νὰ δώσῃ τις εἰς τὸ πλῆθος ἀπόλυτον ἐξουσίαν ἀπορρίψεως, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 14, 15. ΙΙΙ. ἀκολουθοῦντος τοῦ μὴ μετ’ ἀπαρεμ., δίδω τὴν ψῆφόν μου ἐναντίον τοῦ νὰ πράξῃ τίς τι, Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 8· Δημ. 396. 2· οὕτως, ἤν δ’ ἀποψηφίσωνται (ἐνν. μὴ ἕπεσθαι) Ξεν. Ἀν. 1. 4, 15· ἀποψηφίσασθαι ἔφη (ἐνν. μὴ ἀφίστασθαι) ὁ αὐτ. Ἑλλ. 7. 3, 2. Πρβλ. ἀποχειροτονέω.