προβουλεύω

English (LSJ)

Aeol. προβολλεύω (q.v.),

   A contrive or concert measures before, ὅπως μηδὲν δεήσει Th.3.82; ὅπως ἂν ῥήϊστα ἐσχηματις μένος ᾖ Hp. Art.52; opp. μετανοέω, Democr.66 (Med.); μὴ προβουλεύσας without premeditation, Arist.EN1135b20:—Med., debate, consider first, τι Hdt.1.133: abs., X.Cyr.4.3.17, Arist.EN1135b10; πρὸς ἕκαστα Hp. Prog.1:—Pass., τὸ προβεβουλευμένον Arist.EN1112a15.    2 of the βουλή at Athens and elsewh., frame or pass a προβούλευμα, X.HG1.7.7; ἡ βουλὴ ταῦτα προὐβεβουλεύκει D.19.34; ἐξιέναι τοὺς ἱππέας προεβούλευσεν ἡ βουλή Id.21.162; τὴν βουλὴν προβουλεύσασαν ἐξενεγκεῖν εἰς τὸν δῆμον IG12.66.17, 110.37; of a board of πρόβουλοι, π. περί τινος Th.8.1, Arist.Pol.1298b30; of the Spartan γερουσία, Plu. Agis 11; τὸ προβεβουλευμένον, = Lat. senatusconsultum, Plb.6.16.2: impers. in Pass., προβεβούλευται ὅπως ἂν .. it has been decreed that... Ar.Ec.623; τῇ βουλῇ προβεβ., c.acc. et inf., X.HG7.1.2.    3 award by a προβούλευμα, τούτων τῶν προβεβουλευμένων . . δωρειῶν D.18.53.    II to have the chief voice in counsel, X.Cyr.8.7.9.    III π. τινός deliberate for one, provide for his interest, Ar.Eq.1342, X.An.3.1.37; τοῦ δήμου for or before the people, Arist.Pol.1299b33.    IV Med., make up one's mind beforehand, prejudge a case, Hp.Fract. 1.

German (Pape)

[Seite 713] voraus berathen, im Ggstz von ἐπιβουλεύω, Thuc. 3, 82; vgl. 8, 1, ἀρχήν τινα πρεσβυτέρων ἀνδρῶν ἑλέσθαι, οἵ τινες περὶ τῶν παρόντων ὡς ἄν καιρὸς ᾖ προβουλεύσουσι; u. so gew. vom Rath zu Athen, einen vorläufigen Beschluß, προβούλευμα fassen, der nachher dem Volke zur Genehmigung vorgelegt wird; Ar. Equ. 1339; προβεβούλευται, Eccl. 623; Xen. Hell. 7, 1, 2; Dem. 19, 34 u. öfter bei den Rednern, τὸ προβεβουλευμένον ὑπὸ τῆς βουλῆς, Pol. 6, 16, 2; – τινός, berathschlagen für Einen, Xen. An. 3, 1, 37 u. Sp. – Bei Arist. pol. 4, 15 ein πρόβουλος sein. – Med., Her. 1, 133, Xen. Cyr. 4, 3, 17, καὶ προνοεῖν Mem. 2, 10, 3.

Greek (Liddell-Scott)

προβουλεύω: βουλεύω, σκέπτομαι πρότερον, προνοῶ, προμελετῶ, ὅπως μηδὲν δεήσοι Θουκ. 3. 82, πρβλ. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 819· μὴ προβουλεύσας, χωρὶς νὰ σκεφθῇ πρότερον, οὐχὶ μετὰ σκέψιν, ἄνευ προμελέτης, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 5. 8, 8. ― Μέσ., συζητῶ, συσκέπτομαι πρῶτος ἢ πρότερον ἄλλου, τι Ἡρόδ. 1. 133· ἀπολ., Ξέν. Κύρ. 4. 3, 17, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 5. 8, 5· πρός τι Ἱππ. 36. 24· ― Παθητ., τὸ προβεβουλευμένον Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 3. 2, 17. 2) ἐπὶ τῆς Ἀθήνησι βουλῆς, κρίνω καὶ ἀποφασίζω προκαταρκτικῶς, ἀποφαίνομαι διὰ προβουλεύματος, Ξεν. Ἑλλ. 1. 7, 7· ἡ βουλὴ ταῦτα προβεβούλευκε Δημ. 351, 20· προεβούλευσεν ἡ βουλὴ ἐξιέναι ὁ αὐτ. 567. 3· τὴν δὲ βουλὴν προβουλεύσασαν ἐκκλησίαν ποιεῖν Συλλ. Ἐπιγρ. 75. 18, πρβλ. 106· ἐπὶ ἀρχόντων, προτείνω ψήφισμα, ἀπόφασιν, περί τινος Θουκ. 8. 1, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 14, 14, πρβλ. πρόβουλος Ι· ― ἀπροσώπ. ἐν τῷ παθ., προβεβούλευται ὅπως…, ἔχει ἀποφασισθῇ διὰ προβουλεύματος, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 623· τῇ βουλῇ προβεβ., μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Ξεν. Ἑλλ. 7. 1, 2· ― οὕτως ἐπὶ τῆς γερουσίας ἐν Σπάρτῃ, Πλουτ. Ἆγις 11· ἐπὶ τῆς Συγκλήτου ἐν Ρώμῃ, Πολύβ. 6. 16, 2. 3) διὰ τοιαύτης ἀποφάσεως παρέχω, τούτων τῶν προβεβουλευμένων... δωρεῶν Δημ. 243. 6. ΙΙ. εἶμαι πρῶτος ἐν τῇ βουλῇ καὶ ἐν τῇ ἐπιψηφίσει τῶν προβουλευμάτων, ἔχω τὴν πρωτεύουσαν γνώμην, Ξεν. Ἑλλ. 8. 7, 9. ΙΙΙ. πρ. τινός, σκέπτομαι περί τινος, προνοῶ διὰ τὸ καλόν τινος, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1342, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 37· τοῦ δήμου, ὑπὲρ τοῦ δήμου ἢ πρὸ τοῦ δήμου, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 15, 11. IV. ἐκ τῶν προτέρων ἀποφασίζω περί τινος, Ἱππ. Ἀγμ. 750.