καθηγεμών

English (LSJ)

Ion. κατηγ-, Dor. καθᾱγ-, όνος, ὁ, ἡ,

   A leader, guide, τῆς ὁδοῦ Hdt.7.128, cf. Plb.3.48.11; pilot, Id.4.40.8; of a statesman, Ἀράτῳ καθηγεμόνι Χρησάμενος περὶ τῶν ὅλων Id.7.14.4; of the founders of the Epicurean school, Phld.Rh.1.49S., Ir.p.89 W., al.; of Crates, Jul. Or.6.202d; κ. τῆς ἀρετῆς in or to virtue, Plu.Dio1; as a title of gods, Διόνυσος κ. CIG3068 (Teos); τᾷ εὐεργέτιδι καὶ καθαγεμόνι τᾶς πόλιος SIG559.36 (Arc., from Magn. Mae., iii B.C.); Ἀφροδίτην κ. ποιεῖσθαι Plu.Thes.18; of divinities, τῷ Διί, καθηγεμόνι τούτῳ τῆς τῶν ὄντων διοικήσεως ὄντι Stoic.1.43; καθηγεμόνες εὐτυχοῦς ἀρχῆς OGI 383.86 (Nemrud Dagh, i B.C.): metaph., κ. ταττόμενοι τὸν θυμόν LXX 2 Ma.10.28.

German (Pape)

[Seite 1284] όνος, ὁ, ion. κατηγεμών, = simplex; τῆς ὁδοῦ, Wegweiser, Her. 7, 128; καὶ ὁδηγοί Pol. 3, 48, 11; Sp., wie Plut. Thes. 18; Führer, Leiter, περὶ τῶν ὅλων Pol. 7, 14, 4, wie τῆς ἀρετῆς Plut. Dion. 1.

Greek (Liddell-Scott)

καθηγεμών: -όνος, ὁ, ἡ, = ἡγεμών, ὁδηγός, καθηγεμὼν τῆς ὁδοῦ Ἡρόδ. 7. 128, πρβλ. Πολύβ. 3. 48, 11· Ἀράτῳ καθηγεμόνι χρησάμενος περὶ τῶν ὅλων ὁ αὐτ. 7. 14, 4· καθ. τῆς ἀρετῆς, εἰς τὴν ἀρετήν, Πλουτ. Δίων 1· ὡς ὄνομα θεῶν, παραπλὴσιον τῷ ἀρχηγέτης, Διόνυσος καθ. Συλλ. Ἐπιγρ. 3067 68Α· Ἀφροδίτη καθ. Πλουτ. Θησ. 18· ἴδε Böchk Συλλ. Ἐπιγρ. 2. σ. 657. - Καθ’ Ἡσύχ.: «καθηγεμών· ὁδηγός. διδάσκαλος».

French (Bailly abrégé)

όνος (ὁ) :
1 guide, conducteur ; καθηγεμὼν τῆς ἀρετῆς PLUT guide dans le chemin de la vertu;
2 maître.
Étymologie: καθηγέομαι.