ἀπερίσπαστος

English (LSJ)

ον,

   A not diawn hither and thither, not distracted or hindered, Plb.2.67.7; ὕπνος Philum. ap.Orib.45.29.57; θεωρία Porph.Abst.1.36; τὸ ἀ. freedom from distractions, Plu.2.521c, LXXSi.41.1; παρέχεσθαί τινα ἀ. guarantee against annoyance, BGU1057.22 (i B.C.); but ἀ. τῆς σῆς εὐεργεσίας not able to be roused by it, LXXWi.16.11. Adv. -τως Plb.2.20.10, 1 Ep.Cor.7.35; καθῆσθαι Arr.Epict.1.29.59.    2 uninterrupted, free from digressions, D.H.Th.9; τὸ ἀ. τῆς ἐξουσίας the fact of power not passing from hand to hand, Plu.Arist.5. Adv. -τως continually, ἐπαινεῖ τὸν οἶνον Ath.1.1cc.

German (Pape)

[Seite 288] nicht hin- u. hergezogen, nicht zerstreut, nicht durch andere Geschäfte verhindert, Plut. Aristid. 5; καὶ σχολαῖος exil. 11; Pol. 2, 67. 29, 8; ebenso adv., 2, 20; ἀπ. ἐπαινεῖν Ath. I, 10 c.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπερίσπαστος: -ον, ὁ μὴ περισπώμενος ἤ περισπασθείς τῇδε κἀκεῖσε, ὁ μὴ διασκεδασθείς, ἐπὶ στρατοῦ, Πολύβ. 2. 67, 7 κ. ἀλλ.· ἀπ. τινος Ἑβδ. (Σειράχ. μα΄, 1.). ― Ἐπίρρ. -τως Πολύβ. 2. 20, 10 κ. ἀλλ.· τὸ ἀπ. τῆς ἐξουσίας, τὸ ἑνιαῖον, τὸ μὴ μεταβαῖνον ἀπὸ τοῦ ἑνὸς εἰς τὸν ἄλλον, Πλουτ. Ἀριστ. 5. 2) ἀδιάκοπος, συνεχής, Διον. Ἁλ. περὶ Θουκ. 9.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
ininterrompu.
Étymologie: ἀ, περισπάω.