σχολαῖος
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
α, ον, leisurely, tardy, σ. κομισθῆναι to go leisurely, Th.3.29; σ. ποιεῖν τὴν πορείαν X.An.4.1.13; σχολαίτεραι ἀπαλλαγαί Hp.Dieb.Judic.10; βίος Plu.2.603e. Adv. σχολαίως X.An.1.5.8, Arist.EN1171b24, etc.: Comp. σχολαίτερα Hdt.9.6; -αίτερον Th.4.47, Pl.R. 610d: Sup. -αίτατα X.HG6.3.6; but also σχολαιότερον, -ότατα, Id.An.1.5.9, Lac.11.3, Gal.6.391 (Adj.); -οτέρως Dsc.Ther.Praef.
German (Pape)
[Seite 1058] müßig, ruhig, auch langsam, träge; compar. σχολαίτερος, Her. 9, 6 im adv. σχολαίτερα, θᾶττον ἢ σχολαίτερον Plat. Rep. X, 610, d, wie Thuc. 7, 15; σχολαίαν ἔπ οίουν τὴν πορείαν πολλὰ ὄντα τὰ ὑποζύγια, Xen. An. 4, 1, 13; σχολαιότατα Lac. 11, 3, u. σχολαιότερον, im Gegensatz von θᾶττον, An. 1, 5, 9; aber σχολαίτατα, im Gegensatz von τάχιστα, Hell. 6, 3, 6.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 qui est de loisir, qui agit à loisir, qui prend son temps, qui ne se presse pas;
2 calme, tranquille.
Étymologie: σχολή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σχολαῖος -α -ον [σχολή] alle tijd hebbend, op zijn gemak; adv. σχολαίως, comp. σχολαίτερον / σχολαιότερον en superl. σχολαίτατα / σχολαιότατα.
Russian (Dvoretsky)
σχολαῖος:
1 досл. досужий, перен. безмятежный, спокойный (βίος Plut.);
2 медленный, медлительный, неторопливый: κατὰ τὸν ἄλλον πλοῦν σχολαῖοι κομισθέντες Thuc. медленно совершая остаток (своего) морского переезда; σχολαῖον ποιεῖν τι Xen. замедлять что-л.
Greek Monolingual
-αία, -ον, Α
αυτός που κάνει κάτι με βραδύτητα ή αυτός που γίνεται με αργό ρυθμό, νωχελικός.
επίρρ...
σχολαίως Α
με οκνηρία, με νωθρότητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σχολή «απραξία» + κατάλ. -αῖος (πρβλ. σπουδαῖος)].
Greek Monotonic
σχολαῖος: -α, -ον (σχολή), αυτός που κάνει κάτι με την ησυχία του, βραδύς, αργός, βραδυκίνητος, νωθρός, αργοκίνητος, ράθυμος, σε Θουκ., Ξεν.· επίρρ. -ως, στον ίδ.· συγκρ. σχολαίτερα, σε Ηρόδ.· ή -αίτερον, σε Θουκ.· υπερθ. -αίτατα, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
σχολαῖος: -α, -ον, (σχολή) ὁ σχολῇ ποιῶν τι, βραδύς, ἀργός, ἀργοκίνητος, σχολ. κομισθῆναι, πορευθῆναι βραδέως, Θουκ. 3. 29· σχολαίαν ποιεῖν τὴν πορείαν Ξενοφ. Ἀνάβ. 4. 1, 13· σχολ. ἀπαλλαγαὶ Ἱππ. 58. 35· βίος Πλούτ. 2. 603Ε. - Ἐπίρρ. -ως, Ξεν. Ἀν. 1. 5, 8, Ἀριστ., κλπ. - Συγκρ. σχολαίτερα Ἡρόδ. 9. 6· ἢ -αίτερον, Θουκ. 4. 47, Πλάτ. Πολ. 610D· ὑπερθετ. -αίτατα, Ξεν. Ἑλλ. 6. 3, 6· - ἐσχηματίσθη ἐκ τῆς δοτ. σχολῇ (-ηι, -αι), ὡς τὸ παλαίτερος ἐκ τοῦ πάλαι· ἀλλ’ ὡσαύτως σχολαιότερον, -ότατα, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 1. 5, 9, Λακ. 11, 3· - -οτέρως Διοσκ. π. Δηλητηρ. Φαρμ. ἐν τῷ προοιμ.
Middle Liddell
σχολαῖος, η, ον σχολή
at one's leisure, leisurely, tardy, Thuc., Xen.:—adv. -ως, Xen.; comp. σχολαίτερα Hdt.; or -αίτερον, Thuc.; Sup. -αίτατα, Xen.
