δικαίωμα: Difference between revisions
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
(6_21) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δῐκαίωμα''': τό, [[πρᾶξις]] δικαιοσύνης, ἀντίθ. [[ἀδίκημα]], Ἀριστ. Ρητ. 1.13,1· -[[ἀλλά]], [[κυρίως]], [[ἐπανόρθωσις]] ἀδικήματος (τὸ δὲ [[ἄλλο]] εἶνε [[δικαιοπράγημα]]), ὁ αὐτ. Ἡθ.Ν. 5.7, 7· -[[ἐντεῦθεν]], α) [[κρίσις]], [[τιμωρία]], [[ποινή]], [[ζημία]], Πλάτ. Νόμ. 864Ε. β) [[δικαίωσις]], [[ἀξίωσις]], [[ἀπαίτησις]], Θουκ. 1.41, Ἰσοκρ. 121Α, Ἀριστ. Οὐρ. 1.10,1· ὁ Ἀριστ. ἔγραψε δικαιώματα Ἑλληνίδων [[πόλεων]] Ἀποσπ. 569, 571· ἐν [[ταύτῃ]] τῇ σημασίᾳ καὶ ἐν τῇ πρὸς Ρωμ. Ἐπ. α΄,16. ΙΙ. [[διαταγή]], [[ἀπόφασις]], Ἑβδ. (Γεν. κς΄, 5, Ἐξόδ. ιε΄,26 κ. ἀλλ), Ἐπ. π. Ρωμ. α.32, δ.26, κ. ἀλλ. | |lstext='''δῐκαίωμα''': τό, [[πρᾶξις]] δικαιοσύνης, ἀντίθ. [[ἀδίκημα]], Ἀριστ. Ρητ. 1.13,1· -[[ἀλλά]], [[κυρίως]], [[ἐπανόρθωσις]] ἀδικήματος (τὸ δὲ [[ἄλλο]] εἶνε [[δικαιοπράγημα]]), ὁ αὐτ. Ἡθ.Ν. 5.7, 7· -[[ἐντεῦθεν]], α) [[κρίσις]], [[τιμωρία]], [[ποινή]], [[ζημία]], Πλάτ. Νόμ. 864Ε. β) [[δικαίωσις]], [[ἀξίωσις]], [[ἀπαίτησις]], Θουκ. 1.41, Ἰσοκρ. 121Α, Ἀριστ. Οὐρ. 1.10,1· ὁ Ἀριστ. ἔγραψε δικαιώματα Ἑλληνίδων [[πόλεων]] Ἀποσπ. 569, 571· ἐν [[ταύτῃ]] τῇ σημασίᾳ καὶ ἐν τῇ πρὸς Ρωμ. Ἐπ. α΄,16. ΙΙ. [[διαταγή]], [[ἀπόφασις]], Ἑβδ. (Γεν. κς΄, 5, Ἐξόδ. ιε΄,26 κ. ἀλλ), Ἐπ. π. Ρωμ. α.32, δ.26, κ. ἀλλ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ατος (τό) :<br /><b>1</b> action juste, acte de justice;<br /><b>2</b> réclamation d’un droit, prétention juste;<br /><b>3</b> décision de justice, jugement, peine.<br />'''Étymologie:''' [[δικαιόω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:52, 9 August 2017
English (LSJ)
ατος, τό,
A act of right, opp. ἀδίκημα, Arist.Rh.1359a25; duty, τὰ πρὸς ἀνθρώπους δ. Ph.2.199; prop. amendment of a wrong, opp. δικαιοπράγημα, Arist.EN1135a13: hence, a judgement, penalty, Pl.Lg.864e. b justification, plea of right, Th.1.41, Isoc. 6.25, Arist.Cael.279b9, LXX 2 Ki.19.28(29), PLond.2.360.8 (ii A. D.), etc.; δικαιώματα Ἑλληνίδων πόλεων, compiled by Arist. for Philip, Harp. s.v. Δρύμος. c pl., pleadings, documents in a suit, OGI13.13 (Samos), PLille 29.25 (iii B. C.), etc.; also, credentials, BGU113.10 (ii A. D.), al. d act of δικαίὠσις 1.3, Ep.Rom.5.16. II ordinance, decree, LXX Ge.26.5, Ex.15.26 (pl.), al., Ep.Rom.1.32, 2.26 (pl.), al.
German (Pape)
[Seite 627] τό, das Recht oder Gerechtgemachte, – a) die gerechte Handlung; Arist. rhet. 1, 13; Ggstz ἀδίκημα Eth. Nic. 5, 7; von δικαιοπράγημα unterschieden, ἐπανόρθωμα τοῦ ἀδικήματος; dah. = Strafe, Plat. Legg. IX, 864 e. – b) Rechtsgründe, Ansprüche; im plur., Thuc. 1, 41; Isocr 6, 25. – c) Uebh. das Recht, was das Gesetz fordert, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
δῐκαίωμα: τό, πρᾶξις δικαιοσύνης, ἀντίθ. ἀδίκημα, Ἀριστ. Ρητ. 1.13,1· -ἀλλά, κυρίως, ἐπανόρθωσις ἀδικήματος (τὸ δὲ ἄλλο εἶνε δικαιοπράγημα), ὁ αὐτ. Ἡθ.Ν. 5.7, 7· -ἐντεῦθεν, α) κρίσις, τιμωρία, ποινή, ζημία, Πλάτ. Νόμ. 864Ε. β) δικαίωσις, ἀξίωσις, ἀπαίτησις, Θουκ. 1.41, Ἰσοκρ. 121Α, Ἀριστ. Οὐρ. 1.10,1· ὁ Ἀριστ. ἔγραψε δικαιώματα Ἑλληνίδων πόλεων Ἀποσπ. 569, 571· ἐν ταύτῃ τῇ σημασίᾳ καὶ ἐν τῇ πρὸς Ρωμ. Ἐπ. α΄,16. ΙΙ. διαταγή, ἀπόφασις, Ἑβδ. (Γεν. κς΄, 5, Ἐξόδ. ιε΄,26 κ. ἀλλ), Ἐπ. π. Ρωμ. α.32, δ.26, κ. ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 action juste, acte de justice;
2 réclamation d’un droit, prétention juste;
3 décision de justice, jugement, peine.
Étymologie: δικαιόω.
