ὀνομακλήτωρ: Difference between revisions
From LSJ
ἤ με φίλει καθαρὸν θέμενος νόον, ἤ μ' ἀποειπών ἐχθαιρ' ἀμφαδίην νεῖκος ἀειράμενος → either love me with a pure heart, or reject and hate me, and openly pick a fight
(6_19) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀνομακλήτωρ''': -ορος, ὁ ([[καλέω]]) ὁ ἀναγγέλλων τοὺς δαιτυμόνας [[ὀνομαστί]], Λατ. nomenclator, Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 12, Ἀθήν. 47D. | |lstext='''ὀνομακλήτωρ''': -ορος, ὁ ([[καλέω]]) ὁ ἀναγγέλλων τοὺς δαιτυμόνας [[ὀνομαστί]], Λατ. nomenclator, Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 12, Ἀθήν. 47D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=τορος (ὁ) :<br />serviteur chargé de nommer à son maître les passants <i>ou</i> les citoyens ; <i>à Rome</i> nomenclator.<br />'''Étymologie:''' [[ὄνομα]], [[καλέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:05, 9 August 2017
English (LSJ)
ορος, ὁ, (καλέω)
A one who announces guests by name, Lat. nomenclator, Luc.Merc.Cond.10, Ath.2.47e.
German (Pape)
[Seite 349] ορος, ὁ, der die Namen der Leute (kennt u.) nennt, das lat. nomenclator; Ath. II, 47 e; Luc. merc. cond. 12.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνομακλήτωρ: -ορος, ὁ (καλέω) ὁ ἀναγγέλλων τοὺς δαιτυμόνας ὀνομαστί, Λατ. nomenclator, Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 12, Ἀθήν. 47D.
French (Bailly abrégé)
τορος (ὁ) :
serviteur chargé de nommer à son maître les passants ou les citoyens ; à Rome nomenclator.
Étymologie: ὄνομα, καλέω.
