πλόκανον: Difference between revisions
ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει → a fox, which, by spreading itself out, wards off the eagle's swoop
(6_21) |
(Bailly1_4) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πλόκᾰνον''': τό, ([[πλέκω]]) ― [[πλέγμα]], [[ἔργον]] πλεκτικῆς, [[οἷον]] οἱ κάλαθοι, κτλ., Πλάτ. Τίμ. 78C, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 10, 4, Διόδ. 3. 37. 2) λικμηστήριον ἐκ πλέγματος, Λατ. vannus, Πλάτ. Τίμ. 52Ε, Κλήμ. Ἀλ. 566, [[Πολυδ]]. Αϳ, 225. 3) πεπλεγμένον [[σχοινίον]], Ξεν. Κυν. 9. 12, [[Πολυδ]]. Εϳ, 33· ― [[πλόχανον]] [[εἶναι]] διάφ. γρ. ἐν ἀμφοτέροις τοῖς χωρίοις τοῦ Πλάτ., μνημονεύεται δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ Σουΐδ.· πλόκαμον, [[εἶναι]] ἡμαρτημένη γραφ. παρὰ Ξεν. καὶ Διοδ. ἔνθ’ ἀνωτ. ― Ἴδε Κόντου Διορθώσεις εἰς Γαληνὸν ἐν Ἀθηνᾶς τ. Εϳ, σ. 438. | |lstext='''πλόκᾰνον''': τό, ([[πλέκω]]) ― [[πλέγμα]], [[ἔργον]] πλεκτικῆς, [[οἷον]] οἱ κάλαθοι, κτλ., Πλάτ. Τίμ. 78C, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 10, 4, Διόδ. 3. 37. 2) λικμηστήριον ἐκ πλέγματος, Λατ. vannus, Πλάτ. Τίμ. 52Ε, Κλήμ. Ἀλ. 566, [[Πολυδ]]. Αϳ, 225. 3) πεπλεγμένον [[σχοινίον]], Ξεν. Κυν. 9. 12, [[Πολυδ]]. Εϳ, 33· ― [[πλόχανον]] [[εἶναι]] διάφ. γρ. ἐν ἀμφοτέροις τοῖς χωρίοις τοῦ Πλάτ., μνημονεύεται δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ Σουΐδ.· πλόκαμον, [[εἶναι]] ἡμαρτημένη γραφ. παρὰ Ξεν. καὶ Διοδ. ἔνθ’ ἀνωτ. ― Ἴδε Κόντου Διορθώσεις εἰς Γαληνὸν ἐν Ἀθηνᾶς τ. Εϳ, σ. 438. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br />ouvrage tressé en jonc <i>ou</i> en osier.<br />'''Étymologie:''' [[πλέκω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:07, 9 August 2017
English (LSJ)
τό,
A plaited work, basket-work, Pl.Ti.78c, Thphr.HP4.10.4, D.S.3.37. 2 wicker fan for winnowing, Pl.Ti.52e, Poll. 1.225. 3 plaited rope, X.Cyn.9.12, Poll.5.33. 4 sieve, strainer, Gal.2.500, 6.179:—πλόχανον is v.l. in both passages of Pl. and is cited by Suid.: πλόκαμον is f.l. in Pl.Ti.78c, X.l.c., Gal. ll.cc.
German (Pape)
[Seite 637] τό, auch πλόχανον geschrieben, 1) jedes Flechtwerk; Plat. Tim. 78 b; D. Sic. 3, 37; Poll. 5, 33. – Bes. 2) das geflochtene Sieb zum Reinigen des Getreides oder die Wurfschwinge, vannus; Plat. Tim. 52 e; Plut. u. a. Sp.; auch πλόχανον, u. in B. A. 67 falsch πρόκανον geschrieben.
Greek (Liddell-Scott)
πλόκᾰνον: τό, (πλέκω) ― πλέγμα, ἔργον πλεκτικῆς, οἷον οἱ κάλαθοι, κτλ., Πλάτ. Τίμ. 78C, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 10, 4, Διόδ. 3. 37. 2) λικμηστήριον ἐκ πλέγματος, Λατ. vannus, Πλάτ. Τίμ. 52Ε, Κλήμ. Ἀλ. 566, Πολυδ. Αϳ, 225. 3) πεπλεγμένον σχοινίον, Ξεν. Κυν. 9. 12, Πολυδ. Εϳ, 33· ― πλόχανον εἶναι διάφ. γρ. ἐν ἀμφοτέροις τοῖς χωρίοις τοῦ Πλάτ., μνημονεύεται δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ Σουΐδ.· πλόκαμον, εἶναι ἡμαρτημένη γραφ. παρὰ Ξεν. καὶ Διοδ. ἔνθ’ ἀνωτ. ― Ἴδε Κόντου Διορθώσεις εἰς Γαληνὸν ἐν Ἀθηνᾶς τ. Εϳ, σ. 438.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
ouvrage tressé en jonc ou en osier.
Étymologie: πλέκω.