Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

devincio: Difference between revisions

From LSJ
Menander, Sententiae, 456
(6_5)
 
(D_3)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>dē-vincĭo</b>: nxi, nctum, 4 (<br /><b>I</b> perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to [[bind]] [[fast]], [[tie]] up ([[class]].; esp. freq. in trop. signif.).<br /><b>I</b> Lit.: servum, Plaut. Men. 5, 2, 92; cf. leonem, Plin. 8, 16, 21, § 54: Dircam ad taurum, Plaut. Ps. 1, 2, 65: aliquem fasciis, Cic. Brut. 60, 217; cf.: opercula [[plumbo]], Liv. 40, 29.—In Greek constr.: [[devinctus]] tempora lauro, encircled, [[crowned]], Tib. 2, 5, 5 et saep.—<br /><b>II</b> Trop., to [[bind]] [[together]], to [[unite]] [[closely]]; to [[engage]], to [[oblige]], [[lay]] under [[obligation]]: totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis, Cic. Agr. 1, 5, 16: illud [[vinculum]], [[quod]] [[primum]] homines [[inter]] se rei publicae societate devinxit, id. Rep. 1, 26; cf.: [[eloquentia]] nos juris, legum, urbium societate devinxit, id. N. D. 2, 59, 148: nec [[acervatim]] [[multa]] frequentans una complexione devinciet, id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. § 1: [[istoc]] me [[facto]] [[tibi]] devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21; so of laying under an [[obligation]] by [[kindness]], [[beneficence]], etc.: [[ambo]] nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio, id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.: suos praemiis, adversarios clementiae specie, Cic. Phil. 2, 45 fin.: homines [[benevolentia]] et caritate, id. Off. 1, 17, 54: virum sibi praestanti in eum liberalitate, id. Fam. 1, 7, 3: animos centurionum pignore, Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.: aliquem omni cautione, foedere, exsecratione, Cic. Sest. 7, 15: se cum [[aliquo]] affinitate, id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29: ubi [[animus]] [[semel]] se cupiditate devinxit [[mala]], id. Heaut. 1, 2, 34; cf.: animum [[misericordia]], id. Hec. 1, 2, 93: [[devinctus]] Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22: se vino, Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.: animum ebrietate, Sen. Ep. 83 med.: membra sopore, Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-[[vinctus]], a, um, P. a., [[devoted]], [[greatly]] [[attached]] to ([[very]] [[rare]]): quibus (studiis) [[uterque]] [[nostrum]] [[devinctus]] est, Cic. Fam. 3, 13, 2: studiis a [[pueritia]] dediti ac devincti, id. ib. 15, 4, 16: uxori [[devinctus]], Tac. A. 11, 28: devinctior alicui, Hor. S. 1, 5, 42.
|lshtext=<b>dē-vincĭo</b>: nxi, nctum, 4 (<br /><b>I</b> perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to [[bind]] [[fast]], [[tie]] up ([[class]].; esp. freq. in trop. signif.).<br /><b>I</b> Lit.: servum, Plaut. Men. 5, 2, 92; cf. leonem, Plin. 8, 16, 21, § 54: Dircam ad taurum, Plaut. Ps. 1, 2, 65: aliquem fasciis, Cic. Brut. 60, 217; cf.: opercula [[plumbo]], Liv. 40, 29.—In Greek constr.: [[devinctus]] tempora lauro, encircled, [[crowned]], Tib. 2, 5, 5 et saep.—<br /><b>II</b> Trop., to [[bind]] [[together]], to [[unite]] [[closely]]; to [[engage]], to [[oblige]], [[lay]] under [[obligation]]: totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis, Cic. Agr. 1, 5, 16: illud [[vinculum]], [[quod]] [[primum]] homines [[inter]] se rei publicae societate devinxit, id. Rep. 1, 26; cf.: [[eloquentia]] nos juris, legum, urbium societate devinxit, id. N. D. 2, 59, 148: nec [[acervatim]] [[multa]] frequentans una complexione devinciet, id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. § 1: [[istoc]] me [[facto]] [[tibi]] devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21; so of laying under an [[obligation]] by [[kindness]], [[beneficence]], etc.: [[ambo]] nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio, id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.: suos praemiis, adversarios clementiae specie, Cic. Phil. 2, 45 fin.: homines [[benevolentia]] et caritate, id. Off. 1, 17, 54: virum sibi praestanti in eum liberalitate, id. Fam. 1, 7, 3: animos centurionum pignore, Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.: aliquem omni cautione, foedere, exsecratione, Cic. Sest. 7, 15: se cum [[aliquo]] affinitate, id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29: ubi [[animus]] [[semel]] se cupiditate devinxit [[mala]], id. Heaut. 1, 2, 34; cf.: animum [[misericordia]], id. Hec. 1, 2, 93: [[devinctus]] Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22: se vino, Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.: animum ebrietate, Sen. Ep. 83 med.: membra sopore, Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-[[vinctus]], a, um, P. a., [[devoted]], [[greatly]] [[attached]] to ([[very]] [[rare]]): quibus (studiis) [[uterque]] [[nostrum]] [[devinctus]] est, Cic. Fam. 3, 13, 2: studiis a [[pueritia]] dediti ac devincti, id. ib. 15, 4, 16: uxori [[devinctus]], Tac. A. 11, 28: devinctior alicui, Hor. S. 1, 5, 42.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>dēvincĭō</b>,¹⁰ vīnxī, vīnctum, īre, tr.,<br /><b>1</b> lier, attacher, enchaîner : [[devinctus]] erat fasciis Cic. Br. 217, il était emmailloté de bandelettes ; devincire Dircam ad taurum Pl. Ps. 200, attacher Dircé à un taureau<br /><b>2</b> [fig.] lier, attacher : animos voluptate Cic. Br. 276, tenir les esprits sous le charme [s’attacher l’auditoire] ; ab [[isto]] beneficiis devinciebatur Cic. Verr. 2, 5, 82, cet individu le tenait attaché par ses bienfaits ; [[vir]] [[tibi]] tua liberalitate [[devinctus]] Cic. Fam. 1, 7, 3, homme lié à toi par ta générosité ; cum [[summo]] [[illo]] oratore affinitate [[sese]] devinxerat Cic. Br. 98, il s’était allié à cet éminent orateur ; homines juris societate Cic. Nat. 2, 148, unir les hommes par les liens du droit ; [[hunc]] Cn.&nbsp;[[Pompeius]] omni cautione, fœdere, exsecratione devinxerat [[nihil]] [[contra]] me [[esse]] facturum Cic. Sest. 15, cet homme, Cn.&nbsp;Pompée par toutes les formes de garantie, de pacte, de serment l’avait enchaîné à la promesse de ne [[rien]] faire contre moi || [rhét.] verba comprensione Cic. Br. 140, enchaîner les mots en période. pf. sync. devinxti Pl. As. 849.
}}
}}

Revision as of 06:47, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

dē-vincĭo: nxi, nctum, 4 (
I perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to bind fast, tie up (class.; esp. freq. in trop. signif.).
I Lit.: servum, Plaut. Men. 5, 2, 92; cf. leonem, Plin. 8, 16, 21, § 54: Dircam ad taurum, Plaut. Ps. 1, 2, 65: aliquem fasciis, Cic. Brut. 60, 217; cf.: opercula plumbo, Liv. 40, 29.—In Greek constr.: devinctus tempora lauro, encircled, crowned, Tib. 2, 5, 5 et saep.—
II Trop., to bind together, to unite closely; to engage, to oblige, lay under obligation: totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis, Cic. Agr. 1, 5, 16: illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit, id. Rep. 1, 26; cf.: eloquentia nos juris, legum, urbium societate devinxit, id. N. D. 2, 59, 148: nec acervatim multa frequentans una complexione devinciet, id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. § 1: istoc me facto tibi devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21; so of laying under an obligation by kindness, beneficence, etc.: ambo nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio, id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.: suos praemiis, adversarios clementiae specie, Cic. Phil. 2, 45 fin.: homines benevolentia et caritate, id. Off. 1, 17, 54: virum sibi praestanti in eum liberalitate, id. Fam. 1, 7, 3: animos centurionum pignore, Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.: aliquem omni cautione, foedere, exsecratione, Cic. Sest. 7, 15: se cum aliquo affinitate, id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29: ubi animus semel se cupiditate devinxit mala, id. Heaut. 1, 2, 34; cf.: animum misericordia, id. Hec. 1, 2, 93: devinctus Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22: se vino, Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.: animum ebrietate, Sen. Ep. 83 med.: membra sopore, Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-vinctus, a, um, P. a., devoted, greatly attached to (very rare): quibus (studiis) uterque nostrum devinctus est, Cic. Fam. 3, 13, 2: studiis a pueritia dediti ac devincti, id. ib. 15, 4, 16: uxori devinctus, Tac. A. 11, 28: devinctior alicui, Hor. S. 1, 5, 42.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēvincĭō,¹⁰ vīnxī, vīnctum, īre, tr.,
1 lier, attacher, enchaîner : devinctus erat fasciis Cic. Br. 217, il était emmailloté de bandelettes ; devincire Dircam ad taurum Pl. Ps. 200, attacher Dircé à un taureau
2 [fig.] lier, attacher : animos voluptate Cic. Br. 276, tenir les esprits sous le charme [s’attacher l’auditoire] ; ab isto beneficiis devinciebatur Cic. Verr. 2, 5, 82, cet individu le tenait attaché par ses bienfaits ; vir tibi tua liberalitate devinctus Cic. Fam. 1, 7, 3, homme lié à toi par ta générosité ; cum summo illo oratore affinitate sese devinxerat Cic. Br. 98, il s’était allié à cet éminent orateur ; homines juris societate Cic. Nat. 2, 148, unir les hommes par les liens du droit ; hunc Cn. Pompeius omni cautione, fœdere, exsecratione devinxerat nihil contra me esse facturum Cic. Sest. 15, cet homme, Cn. Pompée par toutes les formes de garantie, de pacte, de serment l’avait enchaîné à la promesse de ne rien faire contre moi