μετακλαίω: Difference between revisions
Γέρων ἐραστὴς ἐσχάτη κακὴ τύχη → Senex amator ultimum infortunium → Das größte Unglück ist ein greiser Liebhaber
(Bailly1_3) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=pleurer ensuite, <i>càd</i> déplorer la perte de, acc.;<br /><i><b>Moy.</b></i> μετακλαίομαι pleurer avec <i>ou</i> en même temps.<br />'''Étymologie:''' [[μετά]], [[κλαίω]]. | |btext=pleurer ensuite, <i>càd</i> déplorer la perte de, acc.;<br /><i><b>Moy.</b></i> μετακλαίομαι pleurer avec <i>ou</i> en même temps.<br />'''Étymologie:''' [[μετά]], [[κλαίω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=fut. inf. μετακλαύσεσθαι: [[weep]] afterward, [[lament]] [[hereafter]], Il. 11.764†. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:32, 15 August 2017
English (LSJ)
A weep afterwards or too late, ἦ τέ μιν οἴω πολλὰ μετακλαύσεσθαι Il.11.764. II lament afterwards, τῆς παλαιᾶς διαίτης ἑαυτούς Ph.1.209:—Med., τὸν ἐμὸν βίον E.Hec.214 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 147] att. μετακλάω (s. κλαίω), nachher, hinterdrein weinen, ἦ τέ μιν οἴω πολλὰ μετακλαύσεσθαι, Il. 11, 764; c. acc., beklagen, τὸν ἐμὸν βίον οὐ μετακλαίομαι, Eur. Hec. 214.
Greek (Liddell-Scott)
μετακλαίω: μελλ. -κλαύσομαι· - κλαίω κατόπιν, ἢ ὅταν εἶναι πλέον ἀργά, ἦ τέ μεν οἴω πολλὰ μετακλαύσεσθαι Ἰλ. Λ. 763· - κατὰ μέσ. ἐνεστ., ὡσαύτως, θρηνῶ κατόπιν ἢ μετὰ ταῦτα, Εὐρ. Ἑκ. 214· πρβλ. μεταστένω ΙΙ.
French (Bailly abrégé)
pleurer ensuite, càd déplorer la perte de, acc.;
Moy. μετακλαίομαι pleurer avec ou en même temps.
Étymologie: μετά, κλαίω.
English (Autenrieth)
fut. inf. μετακλαύσεσθαι: weep afterward, lament hereafter, Il. 11.764†.
