ἀδιάρθρωτος: Difference between revisions
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />inarticulé, confus, inintelligible.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[διαρθρόω]]. | |btext=ος, ον :<br />inarticulé, confus, inintelligible.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[διαρθρόω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> de cosas y abstr.<br /><b class="num">1</b> [[no articulado]], [[inarticulado]] de partes orgánicas [[ἐλέφας]] τὰ περὶ τοὺς δακτύλους ἀδιαρθρωτότερα ἔχει τῶν ποδῶν Arist.<i>HA</i> 497<sup>b</sup>23, cf. 579<sup>a</sup>24, 580<sup>a</sup>7, en un feto ἡ καρδία ... καὶ ὁ [[ἐγκέφαλος]] καὶ τὸ ἧπαρ ἀδιάρθρωτα ... ᾖ καὶ ἀμόρφωτα Gal.4.542, cf. 3.252, 4.73, Phlp.<i>Aet</i>.543.1.<br /><b class="num">2</b> [[inarticulado]], [[confuso]] λόγος Plu.2.378c, Arr.<i>Epict</i>.1.17.1, ἐπιβολή Ptol.<i>Iudic</i>.6.9, ὀδυρμός Gr.Nyss.M.46.1145C, [[ἔννοια]] Procl.<i>in R</i>.2.297<br /><b class="num">•</b>[[no organizado]], [[confuso]] de conceptos, opiniones πρόληψις Arr.<i>Epict</i>.4.8.10, [[δόξα]] Alex.Aphr.<i>in Metaph</i>.26.24<br /><b class="num">•</b>del estilo [[dislocado]], [[desigual]] Hermog.<i>Id</i>.2.11 (p.403).<br /><b class="num">II</b> de pers. [[confuso]], [[torpe]], [[lerdo]] τοῖς ... ἀδιαρθρώτοις [[ἀρχή]] ... παρατροπῆς τοῦτο τὸ ὄνομα γίνεται Gr.Nyss.<i>Ref.Eun</i>.354.23.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως [[sin distinción]] Gal.16.240, Plot.3.8.9. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:46, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A not jointed or articulated, Arist.HA579a24,al. II confused, λόγος Arr.Epict.1.17.1, Plu.2.378c. 2 not distinctly conceived, unanalysed, Phld.D.1.24 (Comp.); δόξα Alex.Aphr.in Metaph.26.22. 3 of literary style, disjointed, ἀ. ἐν σχήμασι Hermog.Id.2.11. III unorganized, Arr.Epict.4.8.10. IV Adv. -τως without distinction, Gal.16.240, cf. Alex.Aphr.in Metaph. 61.4, Plot 3.8.9.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδιάρθρωτος: -ον, ὁ μὴ διηρθρωμένος, συνεζευγμένος, συνδεδεμένος, ἀσύνδετος, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 2. 1, 5, καὶ ἀλλ. ΙΙ. ἐπὶ τῆς φωνῆς, ἄναρθρος, Πλούτ. 2. 378C. - Ἐπιρρ. -τως, ἄνευ διακρίσεως, Γαλην. 16. σ. 240.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inarticulé, confus, inintelligible.
Étymologie: ἀ, διαρθρόω.
Spanish (DGE)
-ον
I de cosas y abstr.
1 no articulado, inarticulado de partes orgánicas ἐλέφας τὰ περὶ τοὺς δακτύλους ἀδιαρθρωτότερα ἔχει τῶν ποδῶν Arist.HA 497b23, cf. 579a24, 580a7, en un feto ἡ καρδία ... καὶ ὁ ἐγκέφαλος καὶ τὸ ἧπαρ ἀδιάρθρωτα ... ᾖ καὶ ἀμόρφωτα Gal.4.542, cf. 3.252, 4.73, Phlp.Aet.543.1.
2 inarticulado, confuso λόγος Plu.2.378c, Arr.Epict.1.17.1, ἐπιβολή Ptol.Iudic.6.9, ὀδυρμός Gr.Nyss.M.46.1145C, ἔννοια Procl.in R.2.297
•no organizado, confuso de conceptos, opiniones πρόληψις Arr.Epict.4.8.10, δόξα Alex.Aphr.in Metaph.26.24
•del estilo dislocado, desigual Hermog.Id.2.11 (p.403).
II de pers. confuso, torpe, lerdo τοῖς ... ἀδιαρθρώτοις ἀρχή ... παρατροπῆς τοῦτο τὸ ὄνομα γίνεται Gr.Nyss.Ref.Eun.354.23.
III adv. -ως sin distinción Gal.16.240, Plot.3.8.9.
