ἀνέκλειπτος: Difference between revisions
κακῶς ζῆν κρεῖσσον ἢ καλῶς θανεῖν → better to live ignobly than to die nobly, better to live badly than to die well
(Bailly1_1) |
(big3_4) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui ne fait jamais défaut, incessant, perpétuel.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἐκλείπω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui ne fait jamais défaut, incessant, perpétuel.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἐκλείπω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que no falta]], [[inagotable]], [[indefectible]] τροφή D.S.4.84, θεραπεία <i>IGLS</i> 1.70 (I a.C.), νᾶμα <i>IM</i> 252, θησαυρός <i>Eu.Luc</i>.12.33, ἡ τοῦ πνεύματος [[δύναμις]] Plu.2.438c, cf. Iambl.<i>Myst</i>.1.5, καύματα <i>PLond</i>.3.1166.7 (I d.C.), [[δόσις]] Iambl.<i>Protr</i>.20<br /><b class="num">•</b>en alquimia μᾶζα <i>PHolm</i>.8, <i>PLeid.X</i>.7<br /><b class="num">•</b>[[incesante]] ὕβρεις Hyp.<i>Epit</i>.20.<br /><b class="num">2</b> [[infinito]] πλῆθος D.S.1.36, divisiones del espacio, S.E.<i>M</i>.10.141<br /><b class="num">•</b>[[interminable]] πόλεμος Alc.305a.13<br /><b class="num">•</b>[[que no periclita]], [[eterno]] ἡγεμονία de la Turdetania, Posidon.239.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[indefectiblemente]] χορηγεῖν ἀ. ... τὰς μισθοφορίας D.S.18.50.<br /><b class="num">2</b> [[ininterrumpidamente]] ῥύειν Hero <i>Fr</i>.1.456. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:13, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A incessant, uninterrupted, Hy.p.Epit.20 (dub.), D.S. 4.84, PLond.3.1166.7 (i A.D.); infinite, of divisions of space, S.E.M. 10.141; unfailing, LXX Wi.7.14, Ev.Luc.12.33, D.S.1.36, Procl.Inst. 84. Adv. -τως D.S.18.50, Heroap.Procl.Hyp.4.75. 2 ἀ. μᾶζα, in Alchemy, of the asem alloy, PHolm.2.17, PLeid.X.7 and 39.
German (Pape)
[Seite 221] unablässig, unaufhörlich, D. Sic. 4, 84; Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνέκλειπτος: -ον, ἀκατάπαυστος, ἀτελεύτητος, Ὑπερείδ. Ἐπιτάφ. V. 115, Διόδ. 4. 84, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 10. 141.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne fait jamais défaut, incessant, perpétuel.
Étymologie: ἀ, ἐκλείπω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que no falta, inagotable, indefectible τροφή D.S.4.84, θεραπεία IGLS 1.70 (I a.C.), νᾶμα IM 252, θησαυρός Eu.Luc.12.33, ἡ τοῦ πνεύματος δύναμις Plu.2.438c, cf. Iambl.Myst.1.5, καύματα PLond.3.1166.7 (I d.C.), δόσις Iambl.Protr.20
•en alquimia μᾶζα PHolm.8, PLeid.X.7
•incesante ὕβρεις Hyp.Epit.20.
2 infinito πλῆθος D.S.1.36, divisiones del espacio, S.E.M.10.141
•interminable πόλεμος Alc.305a.13
•que no periclita, eterno ἡγεμονία de la Turdetania, Posidon.239.
II adv. -ως
1 indefectiblemente χορηγεῖν ἀ. ... τὰς μισθοφορίας D.S.18.50.
2 ininterrumpidamente ῥύειν Hero Fr.1.456.