δύσφρων: Difference between revisions
Τὶ δὲ σὺ διά τὸν Θεὸν δύνασαι ἀρνηθῆναι; Οἷον δὲ μέτρον ἀγάπης τῶν ἀγαπώντων σε ἐστί; (Χρύσανθος Καταπόδης, Σχολὴ Ζωῆς) → ?
(Bailly1_2) |
(big3_12) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> triste, affligé;<br /><b>2</b> malfaisant, funeste.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[φρήν]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> triste, affligé;<br /><b>2</b> malfaisant, funeste.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[φρήν]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[insensato]] ἰώ, ἰὼ δύσφρονες A.<i>Th</i>.874, cf. <i>Fr</i>.154a.14, φρένες S.<i>Ant</i>.1261, τρόποι <i>Com.Adesp</i>.1064.11, αὐτὴ γὰρ (γαίη) δ. τὸν σὸν θεὸν οὐκ ἐνόησας <i>Orac.Sib</i>.6.22, cf. 2.340.<br /><b class="num">2</b> [[que causa turbación o dolor]] στύγος A.<i>A</i>.547, ἄτα S.<i>OC</i> 202, cf. E.<i>Cyc</i>.296, ἔρις E.<i>Andr</i>.490, λῦπαι E.<i>Andr</i>.1043, τηκεδών <i>AP</i> 7.475 (Diotim.).<br /><b class="num">3</b> [[hostil]], [[enemigo]], [[malévolo]] γάμος A.<i>Supp</i>.394, δράκοντες A.<i>Supp</i>.511, ἰός A.<i>A</i>.834, λόγοι E.<i>Andr</i>.288, ἄνδρες <i>AP</i> 7.79 (Mel.)<br /><b class="num">•</b>subst. οἱ δύσφρονες [[los enemigos]] γυναῖκα ... πολεμίαν τοῖς δύσφροσιν A.<i>A</i>.608, τὰ ... ἐκ γῆς δυσφρόνων μηνίματα las iras de los enemigos procedentes de la tierra, e.e. de los muertos hostiles</i> A.<i>Ch</i>.278.<br /><b class="num">II</b> adv. -όνως [[insensatamente]] πάντ' ἐπέσπε δ. A.<i>Pers</i>.552. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A sad at heart, sorrowful, τὸ δ. στύγος A.Ag.547; ἄτα S.OC202 (lyr.); λῦπαι E. Andr.1043 (lyr.). II ill-disposed, malignant, δράκοντες A.Supp. 511; ἰός Id.Ag.834; οἱ δ. ib.608; λόγοι E.Andr.288 (lyr.). III = ἄφρων, senseless, insensate, A.Th.875 (lyr.); φρενῶν δυσφρόνων ἁμαρτήματα S.Ant.1261 (lyr.). Adv. -όνως foolishly, rashly, A.Pers. 552 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 690] ονος, mißmüthig; – a) traurig; Aesch. Ag. 833; ἄτη Soph. O. C. 202; λῦπαι Eur. Andr. 1043; τὰ δύσφρονα, Traurigkeit, Pind. Ol. 2, 57. – b) übel gesinnt, feindselig; ἰός, δράκων, Aesch. Ag. 808 Suppl. 506; λόγοι Eur. Andr. 287; ἄνδρες Mel. 118 (VII, 79). – c) unsinnig, thöricht; Aesch. Spt. 836; so auch δυσφρόνως Pers. 544; vgl. Soph. Ant. 1247.
Greek (Liddell-Scott)
δύσφρων: -ον, γεν. -ονος, δύσθυμος, λίαν τεθλιμμένος, μελαγχολικός, τὸ δ. στύγος (ἴδε στύγος) Αἰσχύλ. Ἀγ. 547· ἄτη Σοφ. Ο. Κ. 202· λῦπαι Εὐρ. Ἀνδρ. 1043. ΙΙ. κακῶς διακείμενος, κακὴν διάθεσιν ἔχων, δράκοντες Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 511, πρβλ. Ἀγ. 608, 834· λόγοι Εὐρ. Ἀνδρ. 287. ΙΙΙ. = ἄφρων, ἀνόητος, μωρός, Αἰσχύλ. Θήβ. 874· φρενῶν δυσφρόνων ἁμαρτήματα Σοφ. Ἀντ. 1261. - Ἐπίρρ. -όνως, ἀνοήτως, μωρῶς, Αἰσχύλ. Πέρσ. 552.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 triste, affligé;
2 malfaisant, funeste.
Étymologie: δυσ-, φρήν.
Spanish (DGE)
-ον
I 1insensato ἰώ, ἰὼ δύσφρονες A.Th.874, cf. Fr.154a.14, φρένες S.Ant.1261, τρόποι Com.Adesp.1064.11, αὐτὴ γὰρ (γαίη) δ. τὸν σὸν θεὸν οὐκ ἐνόησας Orac.Sib.6.22, cf. 2.340.
2 que causa turbación o dolor στύγος A.A.547, ἄτα S.OC 202, cf. E.Cyc.296, ἔρις E.Andr.490, λῦπαι E.Andr.1043, τηκεδών AP 7.475 (Diotim.).
3 hostil, enemigo, malévolo γάμος A.Supp.394, δράκοντες A.Supp.511, ἰός A.A.834, λόγοι E.Andr.288, ἄνδρες AP 7.79 (Mel.)
•subst. οἱ δύσφρονες los enemigos γυναῖκα ... πολεμίαν τοῖς δύσφροσιν A.A.608, τὰ ... ἐκ γῆς δυσφρόνων μηνίματα las iras de los enemigos procedentes de la tierra, e.e. de los muertos hostiles A.Ch.278.
II adv. -όνως insensatamente πάντ' ἐπέσπε δ. A.Pers.552.
