ἑτερόγλωσσος: Difference between revisions
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
(Bailly1_2) |
(strοng) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui parle une autre langue.<br />'''Étymologie:''' [[ἕτερος]], [[γλῶσσα]]. | |btext=ος, ον :<br />qui parle une autre langue.<br />'''Étymologie:''' [[ἕτερος]], [[γλῶσσα]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from [[ἕτερος]] and [[γλῶσσα]]; [[other]]- tongued, i.e. a [[foreigner]]: [[man]] of [[other]] [[tongue]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:47, 25 August 2017
English (LSJ)
Att. ἑτερόγλωττος, ον,
A of other (i.e. foreign) tongue, Plb.23.13.2, Str.8.1.2; ἐν ἑτερογλώσσοις λαλεῖν by men of foreign tongue, 1 Ep.Cor.14.21, cf. Onos.26.2, Aq.Is.33.19. 2 of diverse tongues, ζῷα Ph.1.406.
German (Pape)
[Seite 1048] der eine andere Sprache redet, Ggstz ὁμόγλωσσος, Pol. 24, 9, 5; Strab. VIII p. 333; N. T.
Greek (Liddell-Scott)
ἑτερόγλωσσος: Ἀττ. -ττος, ον, ὁ λαλῶν ἑτέραν, δηλ. ξένην γλῶσσαν, ξενόγλωσσος, Πολύβ. 24. 9, 5, Στράβ. 333· ἐν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέροις λαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ, δι’ ἑτερογλώσσων καὶ διὰ ξένων χειλέων θὰ λαλήσω πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον, πρὸς Κορινθ. Α΄ Ἐπιστ. κ. ιδ΄, 21. ― Ἐπίρρ. -ώσσως, Ἰω. Χρυσ. τ. 3. σ. 234· ― ἀντίθετ. τῷ ὁμόγλωσσος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui parle une autre langue.
Étymologie: ἕτερος, γλῶσσα.
English (Strong)
from ἕτερος and γλῶσσα; other- tongued, i.e. a foreigner: man of other tongue.
