δικελλίτης: Difference between revisions
From LSJ
Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt
(9) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dikellitis | |Transliteration C=dikellitis | ||
|Beta Code=dikelli/ths | |Beta Code=dikelli/ths | ||
|Definition=[ | |Definition=[λῑ], ου, ὁ, a [[digger]], Luc.''Tim.''8. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=-ου, ὁ [[cavador]] Luc.<i>Tim</i>.8. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui travaille avec le hoyau à deux pointes.<br />'''Étymologie:''' [[δίκελλα]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />[[qui travaille avec le hoyau à deux pointes]].<br />'''Étymologie:''' [[δίκελλα]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ὁ, <i>der mit der [[δίκελλα]] hacht od. gräbt</i>, Luc. <i>Tim</i>. 8. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δικελλίτης:''' ου (ῑτ) ὁ [[вооруженный двузубой киркой]] Luc. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''δῐκελλίτης''': [λῑ], ου, ὁ, ὁ σκάπτων διὰ δικέλλης, [[σκαφεύς]], Λουκ. Τίμωνι 8. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[δικελλίτης]], ο (Α)<br />ο [[δικελλευτής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[δίκελλα]] <span style="color: red;">+</span> (παραγ. κατάλ.) -[[ίτης]]]. | |mltxt=[[δικελλίτης]], ο (Α)<br />ο [[δικελλευτής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[δίκελλα]] <span style="color: red;">+</span> (παραγ. κατάλ.) -[[ίτης]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δῐκελλίτης:''' [λῑ], -ου, ὁ, [[σκαπανέας]], [[σκαφτιάς]], σε Λουκ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=δῐκελλ¯ίτης, ου, <i>n</i> [from [[δίκελλα]]<br />a [[digger]], Luc. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:29, 25 August 2023
English (LSJ)
[λῑ], ου, ὁ, a digger, Luc.Tim.8.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ cavador Luc.Tim.8.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui travaille avec le hoyau à deux pointes.
Étymologie: δίκελλα.
German (Pape)
ὁ, der mit der δίκελλα hacht od. gräbt, Luc. Tim. 8.
Russian (Dvoretsky)
δικελλίτης: ου (ῑτ) ὁ вооруженный двузубой киркой Luc.
Greek (Liddell-Scott)
δῐκελλίτης: [λῑ], ου, ὁ, ὁ σκάπτων διὰ δικέλλης, σκαφεύς, Λουκ. Τίμωνι 8.
Greek Monolingual
δικελλίτης, ο (Α)
ο δικελλευτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δίκελλα + (παραγ. κατάλ.) -ίτης].
Greek Monotonic
δῐκελλίτης: [λῑ], -ου, ὁ, σκαπανέας, σκαφτιάς, σε Λουκ.
