ἀπροσδεής: Difference between revisions
Βουλόμεθα πλουτεῖν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Ditescere omnes volumus, at non possumus → Wir wollen alle reich sein, doch wir können's nicht
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aprosdeis | |Transliteration C=aprosdeis | ||
|Beta Code=a)prosdeh/s | |Beta Code=a)prosdeh/s | ||
|Definition=ές | |Definition=ἀπροσδεές, [[without want of]] anything, [[LXX]] ''1 Ma.''12.9, al., Phld.''D.''3.13; φιλοσοφίας Plu.2.122f, cf. 381b, Luc.''Hist.Conscr.''36: abs., [[self-sufficient]], Plu.''Comp.Arist.Cat.'' 4, Plot.5.9.4. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ές<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[que no necesita de]] c. gen. φιλοσοφίας Plu.2.122e, τέχνης καὶ διδασκαλίας Luc.<i>Hist.Cons</i>.36<br /><b class="num">•</b>de Dios ἀπροσδεὲς γὰρ τὸ θεῖον ἁπάντων I.<i>AI</i> 8.111, παντὸς ἀ. Athenag.<i>Res</i>.12.3, πάσης προσθήκης ἀ. Ath.Al.M.26.96A, τῆς ἑτέρωθεν χάριτος Gr.Nyss.<i>Maced</i>.p.97<br /><b class="num">•</b>gram. (αἱ ἀντωνυμίαι) ... τῶν παρεπομένων A.D.<i>Synt</i>.105.11, ἀ. στιγμῆς A.D.<i>Synt</i>.122.18, cf. 179.2, 205.19, 229.6<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[falta de necesidad]] τοῦ ἑτέρου Gr.Nyss.<i>V.Mos</i>.p.40<br /><b class="num">•</b>[[que no está falto de]] ἡμεῖς οὖν ἀπροσδεεῖς τούτων [[LXX]] 1<i>Ma</i>.12.9, tb. de anim. ὡς οὐδ' ἰχθῦς ἀπρ(οσ)δεεῖς τοῦ ὕδατος οὔδ' ὄρνιθας πτερῶν Phld.<i>D</i>.3.13, (ἵππος) κέντρου [[ἀπροσδεής]] Poll.1.196.<br /><b class="num">2</b> de principios y abstr. abs. [[que se basta a sí mismo]], [[autosuficiente]] ἀπροσδεές ἐστιν ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ τὸ ἡγεμονικόν el guía (e.e. la razón) por su misma condición carece de necesidades</i> M.Ant.7.16<br /><b class="num">•</b>(el alma) πλῆρες καὶ ἀπροσδεὲς ἑαυτῇ τὸ προτεθὲν ποιεῖ M.Ant.11.1, [[δεῖ]] τὰ πρῶτα ἐνεργείᾳ τίθεσθαι καὶ ἀπροσδεᾶ καὶ τέλεια es preciso admitir que los primeros principios son en acto autosuficientes y perfectos</i> Plot.5.9.4<br /><b class="num">•</b>como atributo de la divinidad θεός Plu.<i>Comp.Arist.Cat</i>.4, 1<i>Ep.Clem</i>.52, Clem.Al.<i>Strom</i>.6.16.137<br /><b class="num">•</b>del Hijo de Dios, Alex.Al.<i>Ep.Alex</i>.47, cf. Thdt.<i>HE</i> 1 (p.18.30)<br /><b class="num">•</b>de la enseñanza de Cristo, Clem.Al.<i>Strom</i>.1.20.100<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[autosuficiencia]] Clem.Al.<i>Paed</i>.1.6.26.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[sin necesidad de ayuda]] ἀ. πάντα ποιῆσαι τελείως Didym.<i>Trin</i>.2.1.8. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0339.png Seite 339]] ές, nicht dazu bedürfend, τινός Plut. Pericl. 16; dah. selbstständig, sich selbst genügend, Plut. adv. St. 20; neben [[αὐτάρκης]] Stoic. rep. 4, oft. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0339.png Seite 339]] ές, nicht dazu bedürfend, τινός Plut. Pericl. 16; dah. selbstständig, sich selbst genügend, Plut. adv. St. 20; neben [[αὐτάρκης]] Stoic. rep. 4, oft. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />qui n'a pas besoin de, gén. ; <i>abs.</i> qui se suffit à lui-même.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[προσδέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀπροσδεής:'''<br /><b class="num">1</b> [[не нуждающийся]] (τινος Plut., Luc.);<br /><b class="num">2</b> [[самодовлеющий]] ([[θεός]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπροσδεής''': -ές, ὁ μὴ ἔχων χρείαν πλειοτέρου, ἢ [[ἁπλῶς]] ὁ μὴ ἔχων χρείαν τινὸς πράγματος, Πλούτ. 2. 122F, 381Β, κτλ.· ἀπολ., Λουκ. Ἱστ. συγγρ. 36. | |lstext='''ἀπροσδεής''': -ές, ὁ μὴ ἔχων χρείαν πλειοτέρου, ἢ [[ἁπλῶς]] ὁ μὴ ἔχων χρείαν τινὸς πράγματος, Πλούτ. 2. 122F, 381Β, κτλ.· ἀπολ., Λουκ. Ἱστ. συγγρ. 36. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀπροσδεής:''' -ές, αυτός που δεν έχει [[ανάγκη]] από περισσότερα ή που δεν έχει [[ανάγκη]] [[κάτι]], σε Λουκ. | |lsmtext='''ἀπροσδεής:''' -ές, αυτός που δεν έχει [[ανάγκη]] από περισσότερα ή που δεν έχει [[ανάγκη]] [[κάτι]], σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=without [[want]] of [[more]], Luc. | |mdlsjtxt=without [[want]] of [[more]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:53, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀπροσδεές, without want of anything, LXX 1 Ma.12.9, al., Phld.D.3.13; φιλοσοφίας Plu.2.122f, cf. 381b, Luc.Hist.Conscr.36: abs., self-sufficient, Plu.Comp.Arist.Cat. 4, Plot.5.9.4.
Spanish (DGE)
-ές
I 1de pers. que no necesita de c. gen. φιλοσοφίας Plu.2.122e, τέχνης καὶ διδασκαλίας Luc.Hist.Cons.36
•de Dios ἀπροσδεὲς γὰρ τὸ θεῖον ἁπάντων I.AI 8.111, παντὸς ἀ. Athenag.Res.12.3, πάσης προσθήκης ἀ. Ath.Al.M.26.96A, τῆς ἑτέρωθεν χάριτος Gr.Nyss.Maced.p.97
•gram. (αἱ ἀντωνυμίαι) ... τῶν παρεπομένων A.D.Synt.105.11, ἀ. στιγμῆς A.D.Synt.122.18, cf. 179.2, 205.19, 229.6
•subst. τὸ ἀ. falta de necesidad τοῦ ἑτέρου Gr.Nyss.V.Mos.p.40
•que no está falto de ἡμεῖς οὖν ἀπροσδεεῖς τούτων LXX 1Ma.12.9, tb. de anim. ὡς οὐδ' ἰχθῦς ἀπρ(οσ)δεεῖς τοῦ ὕδατος οὔδ' ὄρνιθας πτερῶν Phld.D.3.13, (ἵππος) κέντρου ἀπροσδεής Poll.1.196.
2 de principios y abstr. abs. que se basta a sí mismo, autosuficiente ἀπροσδεές ἐστιν ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ τὸ ἡγεμονικόν el guía (e.e. la razón) por su misma condición carece de necesidades M.Ant.7.16
•(el alma) πλῆρες καὶ ἀπροσδεὲς ἑαυτῇ τὸ προτεθὲν ποιεῖ M.Ant.11.1, δεῖ τὰ πρῶτα ἐνεργείᾳ τίθεσθαι καὶ ἀπροσδεᾶ καὶ τέλεια es preciso admitir que los primeros principios son en acto autosuficientes y perfectos Plot.5.9.4
•como atributo de la divinidad θεός Plu.Comp.Arist.Cat.4, 1Ep.Clem.52, Clem.Al.Strom.6.16.137
•del Hijo de Dios, Alex.Al.Ep.Alex.47, cf. Thdt.HE 1 (p.18.30)
•de la enseñanza de Cristo, Clem.Al.Strom.1.20.100
•subst. τὸ ἀ. autosuficiencia Clem.Al.Paed.1.6.26.
II adv. -ῶς sin necesidad de ayuda ἀ. πάντα ποιῆσαι τελείως Didym.Trin.2.1.8.
German (Pape)
[Seite 339] ές, nicht dazu bedürfend, τινός Plut. Pericl. 16; dah. selbstständig, sich selbst genügend, Plut. adv. St. 20; neben αὐτάρκης Stoic. rep. 4, oft.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui n'a pas besoin de, gén. ; abs. qui se suffit à lui-même.
Étymologie: ἀ, προσδέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπροσδεής:
1 не нуждающийся (τινος Plut., Luc.);
2 самодовлеющий (θεός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπροσδεής: -ές, ὁ μὴ ἔχων χρείαν πλειοτέρου, ἢ ἁπλῶς ὁ μὴ ἔχων χρείαν τινὸς πράγματος, Πλούτ. 2. 122F, 381Β, κτλ.· ἀπολ., Λουκ. Ἱστ. συγγρ. 36.
Greek Monolingual
(Α ἀπροσδεής, -ές) προσδεής
αυτός που δεν έχει έλλειψη από τίποτε, ο αυτάρκης.
Greek Monotonic
ἀπροσδεής: -ές, αυτός που δεν έχει ανάγκη από περισσότερα ή που δεν έχει ανάγκη κάτι, σε Λουκ.
