ὠτός: Difference between revisions
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
m (Text replacement - "''' <b class="num">I</b>" to "'''<br /><b class="num">I</b>") |
m (pape replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | |||
|btext=<i>gén. de</i> [[οὖς]]. | |||
}} | |||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὠτός''': -οῦ, ἢ ὦτος, ου, ὁ, μακρόωτος γλαῦξ, «μποῦφος». Strix otus, ὁ δ’ ὠτὸς [[ὅμοιος]] ταῖς γλαυξί, καὶ περὶ τὰ ὦτα πτερύγια ἔχων Ἀριστ. π. τὰ Ζῷα Ἱστ. 8. 12, 12 ([[ἔνθα]] προστίθησιν, [[ἔνιοι]] δ’ αὐτὸν νυκτικόρακα καλοῦσιν), πρβλ. Πλούτ. 2. 961Ε· ὁ Ἀθήν. (390C) φαίνεται ὅτι ταυτίζει τὸ πτηνὸν τοῦτο πρὸς τὴν ὠτίδα, ἀλλ’ [[ἡμαρτημένως]]. ΙΙ. [[ἄνθρωπος]] εὐχερῶς ἐξαπατώμενος, [[μωρός]], «μποῦφος», «ὦτος [[ὄρνεον]], ὃ περὶ τὰ ὦτα ἔχει πτερύγια τοῦτο ἐπαινούμενον καὶ ἀντορχούμενον, [[ὥσπερ]] [[νυκτικόραξ]] ἁλίσκεται· διὸ τοὺς χαύνους καὶ κενοδόξους ὤτους ἐκάλουν» Αἴλ. Διονύσ. παρ’ Εὐστ. 561. 7. | |lstext='''ὠτός''': -οῦ, ἢ ὦτος, ου, ὁ, μακρόωτος γλαῦξ, «μποῦφος». Strix otus, ὁ δ’ ὠτὸς [[ὅμοιος]] ταῖς γλαυξί, καὶ περὶ τὰ ὦτα πτερύγια ἔχων Ἀριστ. π. τὰ Ζῷα Ἱστ. 8. 12, 12 ([[ἔνθα]] προστίθησιν, [[ἔνιοι]] δ’ αὐτὸν νυκτικόρακα καλοῦσιν), πρβλ. Πλούτ. 2. 961Ε· ὁ Ἀθήν. (390C) φαίνεται ὅτι ταυτίζει τὸ πτηνὸν τοῦτο πρὸς τὴν ὠτίδα, ἀλλ’ [[ἡμαρτημένως]]. ΙΙ. [[ἄνθρωπος]] εὐχερῶς ἐξαπατώμενος, [[μωρός]], «μποῦφος», «ὦτος [[ὄρνεον]], ὃ περὶ τὰ ὦτα ἔχει πτερύγια τοῦτο ἐπαινούμενον καὶ ἀντορχούμενον, [[ὥσπερ]] [[νυκτικόραξ]] ἁλίσκεται· διὸ τοὺς χαύνους καὶ κενοδόξους ὤτους ἐκάλουν» Αἴλ. Διονύσ. παρ’ Εὐστ. 561. 7. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὠτός:'''<br /><b class="num">I</b> gen. к [[οὖς]].<br /><b class="num">II</b> ὁ Arst. = [[ὦτος]]. | |elrutext='''ὠτός:'''<br /><b class="num">I</b> gen. к [[οὖς]].<br /><b class="num">II</b> ὁ Arst. = [[ὦτος]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ὁ, = [[ὦτος]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 16:30, 24 November 2022
French (Bailly abrégé)
gén. de οὖς.
Greek (Liddell-Scott)
ὠτός: -οῦ, ἢ ὦτος, ου, ὁ, μακρόωτος γλαῦξ, «μποῦφος». Strix otus, ὁ δ’ ὠτὸς ὅμοιος ταῖς γλαυξί, καὶ περὶ τὰ ὦτα πτερύγια ἔχων Ἀριστ. π. τὰ Ζῷα Ἱστ. 8. 12, 12 (ἔνθα προστίθησιν, ἔνιοι δ’ αὐτὸν νυκτικόρακα καλοῦσιν), πρβλ. Πλούτ. 2. 961Ε· ὁ Ἀθήν. (390C) φαίνεται ὅτι ταυτίζει τὸ πτηνὸν τοῦτο πρὸς τὴν ὠτίδα, ἀλλ’ ἡμαρτημένως. ΙΙ. ἄνθρωπος εὐχερῶς ἐξαπατώμενος, μωρός, «μποῦφος», «ὦτος ὄρνεον, ὃ περὶ τὰ ὦτα ἔχει πτερύγια τοῦτο ἐπαινούμενον καὶ ἀντορχούμενον, ὥσπερ νυκτικόραξ ἁλίσκεται· διὸ τοὺς χαύνους καὶ κενοδόξους ὤτους ἐκάλουν» Αἴλ. Διονύσ. παρ’ Εὐστ. 561. 7.
Russian (Dvoretsky)
ὠτός:
I gen. к οὖς.
II ὁ Arst. = ὦτος.
German (Pape)
ὁ, = ὦτος.
