κιόνιον: Difference between revisions

From LSJ

Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλοςFelix amicus nullus infelicibus → für die im Unglück ist kein Glücklicher ein Freund

Menander, Monostichoi, 502
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (LSJ1 replacement)
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=kionion
|Transliteration C=kionion
|Beta Code=kio/nion
|Beta Code=kio/nion
|Definition=τό, Dim. of [[κίων]], <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[small pillar]], <span class="bibl">Ph.<span class="title">Bel.</span>76.15</span>, <span class="bibl">Poll.7.73</span>, <span class="title">IG</span>3.162, <span class="title">CIG</span>4608 (Palestine). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[central column]] in a snail's shell, Dsc.2.4.</span>
|Definition=τό, ''Dim. of'' [[κίων]],<br><span class="bld">A</span> [[small pillar]], Ph.''Bel.''76.15, Poll.7.73, ''IG''3.162, ''CIG''4608 (Palestine).<br><span class="bld">II</span> [[central column]] in a snail's shell, Dsc.2.4.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:51, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κῑόνιον Medium diacritics: κιόνιον Low diacritics: κιόνιον Capitals: ΚΙΟΝΙΟΝ
Transliteration A: kiónion Transliteration B: kionion Transliteration C: kionion Beta Code: kio/nion

English (LSJ)

τό, Dim. of κίων,
A small pillar, Ph.Bel.76.15, Poll.7.73, IG3.162, CIG4608 (Palestine).
II central column in a snail's shell, Dsc.2.4.

German (Pape)

[Seite 1441] τό, dim. von κίων, kleine Säule; Poll. 7, 73; Inscr. – Im Schneckengehäuse das Pfeilerchen, die Spindel, um welche sich das Schneckengewinde dreht.

Greek (Liddell-Scott)

κῑόνιον: τό, ὑποκορ. τοῦ κίων, κιονίσκος, μικρὸς κίων, Συλ. Ἐπιγρ. 481, 4808, Πολυδ. Ζϳ, 73. ΙΙ. ἐν τῷ πληθ., «κιόνια δὲ καλεῖται τὰ ἐπὶ τῶν κηρύκων ἢ πορφυρῶν μέσα περὶ οἷς ἡ ἕλιξ ἐστὶ τοῦ ὀστράκου» Διοσκ. 2. 6.

Greek Monolingual

το (AM κιόνιον, Μ και κιόνιν) κίων
(υποκορ. του κίων) μικρός κίονας
μσν.
1. κολόνα, στύλος («ὀμπρὸς εἰς τὴν Ἁγίαν Σοφίαν ἔστηκεν κιόνιν φοβερόν, μέγα, ψηλὸν ὑπάρχει», Χρον. Μορ.)
2. πόδι τραπεζιού ή καρέκλας
αρχ.
κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο ελίσσεται το σπειροειδές κέλυφος τών οστρακοδέρμων.