κοιλιακός: Difference between revisions

From LSJ

Σιγή ποτ' ἐστὶν αἱρετωτέρα λόγου → Sometimes silence is preferable to words → Est ubi loquelā melius est silentium → Das Schweigen ist dem Reden manchmal vorzuziehn

Menander, Monostichoi, 477
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (LSJ1 replacement)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=koiliakos
|Transliteration C=koiliakos
|Beta Code=koiliako/s
|Beta Code=koiliako/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[of the bowels]], ἀρρώστημα <span class="bibl">Plu.<span class="title">Ant.</span>49</span>; διάθεσις Gal.8.388; τὰ κ. Dsc.1.42. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> of persons, [[suffering in the bowels]], ib.73, Ruf. ap. <span class="bibl">Orib.8.24.30</span>, Philagr.ib.<span class="bibl">5.20.2</span>, Plu.2.101c, Gal.6.525.</span>
|Definition=κοιλιακή, κοιλιακόν,<br><span class="bld">A</span> [[of the bowels]], ἀρρώστημα Plu.''Ant.''49; διάθεσις Gal.8.388; τὰ κ. Dsc.1.42.<br><span class="bld">II</span> of persons, [[suffering in the bowels]], ib.73, Ruf. ap. Orib.8.24.30, Philagr.ib.5.20.2, Plu.2.101c, Gal.6.525.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1466.png Seite 1466]] am Unterleibe, an der Verdauung leidend, Medic.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1466.png Seite 1466]] am Unterleibe, an der Verdauung leidend, Medic.
}}
{{elnl
|elnltext=κοιλιακός -ή -όν [κοιλία] van de darmen:. κοιλιακοῖς περιέπιπτον ἀρρωστήμασιν zij vielen ten prooi aan darminfecties Plut. Ant. 49.6.
}}
{{elru
|elrutext='''κοιλιακός:''' [[брюшной]], [[желудочный]] (ἀρρωστήματα Plut.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 17: Line 23:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -ό (AM [[κοιλιακός]], -ή, -όν) [[κοιλία]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην [[κοιλιά]] (α. «κοιλιακοί μύες» — οι μύες τών προσθιοπλάγιων τοιχωμάτων της κοιλιακής κοιλότητας<br />β. «ἐκ πολλῆς ἀπορίας ὑδερικοῑς και κοιλιακοῑς περιέπιπτον ἀρρωστήμασιν», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα κοιλιακά</i><br />[[κάθε]] μορφής νόσοι του εντερικού [[σωλήνα]], [[ιδίως]] στα [[παιδιά]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> <b>ανατ.</b> α) «κοιλιακή [[αρτηρία]]» — [[παχύς]] [[κλάδος]] της αορτής που εκφύεται [[κάτω]] από το [[διάφραγμα]] στο επίπεδο του άνω χείλους του παγκρέατος<br />β) «λαρυγγική [[κοιλία]]» — καθένα από τα δύο [[πλάγια]] εκκολπώματα που παρουσιάζει ο [[λάρυγγας]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ κοιλιακόν</i><br />[[βαριά]] [[νόσος]] της κοιλιάς, πιθ. [[τύφος]] ή [[δυσεντερία]] («τὸ κοιλιακὸν τοὺς ἐκόλλησε και πόθαναν οἱ Φράγκοι», Χρον. Μορ.)<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>για πρόσ.</b>) αυτός που πάσχει από νόσο της κοιλιάς («οἰκεῖόν ἐστιν [[ἔδεσμα]] κοιλιακῶν τε καὶ δυσεντερικῶν», <b>Γαλ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κοιλιακῶς</i><br /><b>μσν.</b><br />στην [[κοιλιά]], [[κατά]] την [[κοιλιά]] («ἀσθενεῖ κοιλιακῶς»).
|mltxt=-ή, -ό (AM [[κοιλιακός]], -ή, -όν) [[κοιλία]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην [[κοιλιά]] (α. «κοιλιακοί μύες» — οι μύες τών προσθιοπλάγιων τοιχωμάτων της κοιλιακής κοιλότητας<br />β. «ἐκ πολλῆς ἀπορίας ὑδερικοῖς και κοιλιακοῖς περιέπιπτον ἀρρωστήμασιν», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα κοιλιακά</i><br />[[κάθε]] μορφής νόσοι του εντερικού [[σωλήνα]], [[ιδίως]] στα [[παιδιά]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> <b>ανατ.</b> α) «κοιλιακή [[αρτηρία]]» — [[παχύς]] [[κλάδος]] της αορτής που εκφύεται [[κάτω]] από το [[διάφραγμα]] στο επίπεδο του άνω χείλους του παγκρέατος<br />β) «λαρυγγική [[κοιλία]]» — καθένα από τα δύο [[πλάγια]] εκκολπώματα που παρουσιάζει ο [[λάρυγγας]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ κοιλιακόν</i><br />[[βαριά]] [[νόσος]] της κοιλιάς, πιθ. [[τύφος]] ή [[δυσεντερία]] («τὸ κοιλιακὸν τοὺς ἐκόλλησε και πόθαναν οἱ Φράγκοι», Χρον. Μορ.)<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>για πρόσ.</b>) αυτός που πάσχει από νόσο της κοιλιάς («οἰκεῖόν ἐστιν [[ἔδεσμα]] κοιλιακῶν τε καὶ δυσεντερικῶν», <b>Γαλ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κοιλιακῶς</i><br /><b>μσν.</b><br />στην [[κοιλιά]], [[κατά]] την [[κοιλιά]] («ἀσθενεῖ κοιλιακῶς»).
}}
{{elru
|elrutext='''κοιλιακός:''' брюшной, желудочный (ἀρρωστήματα Plut.).
}}
{{elnl
|elnltext=κοιλιακός -ή -όν [κοιλία] van de darmen:. κοιλιακοῖς περιέπιπτον ἀρρωστήμασιν zij vielen ten prooi aan darminfecties Plut. Ant. 49.6.
}}
}}

Latest revision as of 10:43, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κοιλιακός Medium diacritics: κοιλιακός Low diacritics: κοιλιακός Capitals: ΚΟΙΛΙΑΚΟΣ
Transliteration A: koiliakós Transliteration B: koiliakos Transliteration C: koiliakos Beta Code: koiliako/s

English (LSJ)

κοιλιακή, κοιλιακόν,
A of the bowels, ἀρρώστημα Plu.Ant.49; διάθεσις Gal.8.388; τὰ κ. Dsc.1.42.
II of persons, suffering in the bowels, ib.73, Ruf. ap. Orib.8.24.30, Philagr.ib.5.20.2, Plu.2.101c, Gal.6.525.

German (Pape)

[Seite 1466] am Unterleibe, an der Verdauung leidend, Medic.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κοιλιακός -ή -όν [κοιλία] van de darmen:. κοιλιακοῖς περιέπιπτον ἀρρωστήμασιν zij vielen ten prooi aan darminfecties Plut. Ant. 49.6.

Russian (Dvoretsky)

κοιλιακός: брюшной, желудочный (ἀρρωστήματα Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

κοιλιακός: -ή, -όν, τῆς κοιλίας, ἀνήκων εἰς τὴν κοιλίαν, Διοσκ. 1, 51, Γαλην. 2, 263C, κλ. 2) ὁ πάσχων τὴν κοιλίαν ἢ τὰ ἐντόσθια, Γαλην. 6. 323F, Διοσκ. 1. 101, 116, Ροῦφ. παρ’ Ὀρειβ. 2. 211, 4. Ἐπίρρ. -κῶς, Achmes.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM κοιλιακός, -ή, -όν) κοιλία
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κοιλιά (α. «κοιλιακοί μύες» — οι μύες τών προσθιοπλάγιων τοιχωμάτων της κοιλιακής κοιλότητας
β. «ἐκ πολλῆς ἀπορίας ὑδερικοῖς και κοιλιακοῖς περιέπιπτον ἀρρωστήμασιν», Πλούτ.)
νεοελλ.
1. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα κοιλιακά
κάθε μορφής νόσοι του εντερικού σωλήνα, ιδίως στα παιδιά
2. φρ. ανατ. α) «κοιλιακή αρτηρία» — παχύς κλάδος της αορτής που εκφύεται κάτω από το διάφραγμα στο επίπεδο του άνω χείλους του παγκρέατος
β) «λαρυγγική κοιλία» — καθένα από τα δύο πλάγια εκκολπώματα που παρουσιάζει ο λάρυγγας
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ κοιλιακόν
βαριά νόσος της κοιλιάς, πιθ. τύφος ή δυσεντερία («τὸ κοιλιακὸν τοὺς ἐκόλλησε και πόθαναν οἱ Φράγκοι», Χρον. Μορ.)
αρχ.
(για πρόσ.) αυτός που πάσχει από νόσο της κοιλιάς («οἰκεῖόν ἐστιν ἔδεσμα κοιλιακῶν τε καὶ δυσεντερικῶν», Γαλ.).
επίρρ...
κοιλιακῶς
μσν.
στην κοιλιά, κατά την κοιλιά («ἀσθενεῖ κοιλιακῶς»).