εὐπαρόρμητος: Difference between revisions
From LSJ
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efparormitos | |Transliteration C=efparormitos | ||
|Beta Code=eu)paro/rmhtos | |Beta Code=eu)paro/rmhtos | ||
|Definition= | |Definition=εὐπαρόρμητον, [[easily excited]], πρός τινας Arist. ''Rh.''1379a17. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1087.png Seite 1087]] leicht in Bewegung zu setzen, aufzuregen, Arist. rhet. 2, 2, = καὶ ὀργίλοι. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1087.png Seite 1087]] leicht in Bewegung zu setzen, aufzuregen, Arist. rhet. 2, 2, = καὶ ὀργίλοι. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[facile à exciter]], [[à émouvoir]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[παρορμάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐπαρόρμητος:''' [[легко возбуждающийся]], [[раздражительный]] Arst. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐπαρόρμητος''': -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10. | |lstext='''εὐπαρόρμητος''': -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐπαρόρμητος:''' -ον ([[παρορμάω]]), αυτός που εξάπτεται εύκολα, [[παρορμητικός]], σε Αριστ. | |lsmtext='''εὐπαρόρμητος:''' -ον ([[παρορμάω]]), αυτός που εξάπτεται εύκολα, [[παρορμητικός]], σε Αριστ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-παρόρμητος, ον [[παρορμάω]]<br />[[easily]] [[excited]], Arist. | |mdlsjtxt=εὐ-παρόρμητος, ον [[παρορμάω]]<br />[[easily]] [[excited]], Arist. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:52, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐπαρόρμητον, easily excited, πρός τινας Arist. Rh.1379a17.
German (Pape)
[Seite 1087] leicht in Bewegung zu setzen, aufzuregen, Arist. rhet. 2, 2, = καὶ ὀργίλοι.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à exciter, à émouvoir.
Étymologie: εὖ, παρορμάω.
Russian (Dvoretsky)
εὐπαρόρμητος: легко возбуждающийся, раздражительный Arst.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπαρόρμητος: -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10.
Greek Monolingual
εὐπαρόρμητος, -ον (Α)
αυτός που οργίζεται, που ερεθίζεται εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + παρ-ορμώ (πρβλ. α-παρ-όρμητος)].
Greek Monotonic
εὐπαρόρμητος: -ον (παρορμάω), αυτός που εξάπτεται εύκολα, παρορμητικός, σε Αριστ.
