κακόμοιρος: Difference between revisions
From LSJ
Γάμος γὰρ ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν → Conubium homini inire votivum est malum → Die Ehe ist den Menschen ein erflehtes Leid
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakomoiros | |Transliteration C=kakomoiros | ||
|Beta Code=kako/moiros | |Beta Code=kako/moiros | ||
|Definition= | |Definition=κακόμοιρον, [[ill-fated]], ὠδῖνες ''AP''7.375 (Antiphil.), cf. Maiuri [[Nuova Silloge]]630. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />malheureux.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[μοῖρα]]. | |btext=ος, ον :<br />[[malheureux]].<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[μοῖρα]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κᾰκόμοιρος:''' [[злосчастный]], [[роковой]] (ὠδῖνες Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κᾰκόμοιρος:''' -ον ([[μοῖρα]]), [[δύσμοιρος]], [[κακότυχος]], σε Ανθ. | |lsmtext='''κᾰκόμοιρος:''' -ον ([[μοῖρα]]), [[δύσμοιρος]], [[κακότυχος]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κᾰκό-μοιρος, ον [[μοῖρα]]<br />ill-[[fated]], Anth. | |mdlsjtxt=κᾰκό-μοιρος, ον [[μοῖρα]]<br />ill-[[fated]], Anth. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 11:32, 25 August 2023
English (LSJ)
κακόμοιρον, ill-fated, ὠδῖνες AP7.375 (Antiphil.), cf. Maiuri Nuova Silloge630.
German (Pape)
[Seite 1301] von bösem Geschick, unglücklich, ὠδῖ. νες Antiphil. 40 (VII, 375).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
malheureux.
Étymologie: κακός, μοῖρα.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκόμοιρος: злосчастный, роковой (ὠδῖνες Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
κακόμοιρος: -ον, ὡς καὶ νῦν, ὁ ἔχων κακὴν μοῖραν, δυστυχής, Ἀνθ. Π. 7. 375.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM κακόμοιρος, -ον)
αυτός που έχει κακή μοίρα, δυστυχής, ταλαίπωρος, κακότυχος.
επίρρ...
κακόμοιρα
άθλια, δυστυχισμένα, με κακόμοιρο τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -μοιρος (< μοῖρα), πρβλ. μονόμοιρος, ολβιόμοιρος].
Greek Monotonic
κᾰκόμοιρος: -ον (μοῖρα), δύσμοιρος, κακότυχος, σε Ανθ.