καταπηδάω: Difference between revisions
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(άω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=katapidao | |Transliteration C=katapidao | ||
|Beta Code=kataphda/w | |Beta Code=kataphda/w | ||
|Definition=[[leap down]], ἀπὸ τοῦ ἵππου | |Definition=[[leap down]], ἀπὸ τοῦ ἵππου [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''7.1.38, cf. [[LXX]] ''Ge.''24.64, ''BGU''1201.12 (i A. D.), Plu.''Caes.''49; ἐκ τοῦ ἵππου Charito 5.3; ἀφ' ὑψηλῶν Aen.Tact.22.19. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext= | |btext=[[καταπηδῶ]] :<br />sauter à bas, <i>avec</i> [[ἀπό]] τινος.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[πηδάω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κατα- | |elnltext=κατα-πηδάω omlaag springen:. καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ ἵππου nadat hij van zijn paard gesprongen was Xen. An. 1.8.28. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 07:25, 29 May 2024
English (LSJ)
leap down, ἀπὸ τοῦ ἵππου X.Cyr.7.1.38, cf. LXX Ge.24.64, BGU1201.12 (i A. D.), Plu.Caes.49; ἐκ τοῦ ἵππου Charito 5.3; ἀφ' ὑψηλῶν Aen.Tact.22.19.
German (Pape)
[Seite 1369] (s. πηδάω), herabspringen; ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen. Cyr. 7, 1, 38; Plut. Caes. 49; ἐκ τοῦ ἵππου Charit. 5, 3.
French (Bailly abrégé)
καταπηδῶ :
sauter à bas, avec ἀπό τινος.
Étymologie: κατά, πηδάω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-πηδάω omlaag springen:. καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ ἵππου nadat hij van zijn paard gesprongen was Xen. An. 1.8.28.
Russian (Dvoretsky)
καταπηδάω: соскакивать, спрыгивать (ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen., Plut.).
Greek Monotonic
καταπηδάω: μέλ. -ήσομαι, πηδώ κάτω από..., σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
καταπηδάω: μέλλ. -ήσομαι, πηδῶ κάτω ἀπό τινος, ἀπὸ τοῦ ἵππου καταπηδήσας τις ἀναβάλλει αὐτὸν ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ Ξεν. Κύρ. 7. 1, 38, πρβλ. Πλουτ. Καῖσ. 46· ἐκ τοῦ ἵππου Χαρίτων 5. 3· πρβλ. ἀποπηδέω καὶ ἀποθρώσκω· Σουΐδ. «καταπηδῶ», αἰτιατ.
