σπονδῖτις: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sponditis | |Transliteration C=sponditis | ||
|Beta Code=spondi=tis | |Beta Code=spondi=tis | ||
|Definition=ιδος, ἡ, she who [[make]]s a [[libation]], [[making]] a [[σπονδή]], | |Definition=ιδος, ἡ, she who [[make]]s a [[libation]], [[making]] a [[σπονδή]], ''AP''6.190 (Gaet.). | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ίτιδος<br /><i>adj. f.</i><br />qui sert aux libations.<br />'''Étymologie:''' [[σπονδή]]. | |btext=ίτιδος<br /><i>adj. f.</i><br />[[qui sert aux libations]].<br />'''Étymologie:''' [[σπονδή]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=fem. zu [[σπονδίτης]], [[σπονδῖτις]] [[σταγών]] Gaetul. 3 (VI.190). | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 20: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ίτιδος, ἡ, Α<br />αυτή που κάνει [[σπονδή]] («[[σταγόνα]] | |mltxt=-ίτιδος, ἡ, Α<br />αυτή που κάνει [[σπονδή]] («[[σταγόνα]] σπονδῖτιν», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σπονδή]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ῖτις</i> ([[πρβλ]]. [[σεληνῖτις]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Latest revision as of 14:47, 6 February 2024
English (LSJ)
ιδος, ἡ, she who makes a libation, making a σπονδή, AP6.190 (Gaet.).
French (Bailly abrégé)
ίτιδος
adj. f.
qui sert aux libations.
Étymologie: σπονδή.
German (Pape)
fem. zu σπονδίτης, σπονδῖτις σταγών Gaetul. 3 (VI.190).
Russian (Dvoretsky)
σπονδῖτις: ῐδος adj. f служащая для возлияний (σταγών Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
σπονδῖτις: -ίδος, ἡ, ἡ κάμνουσα σπονδήν, τῆς σπονδῆς, Ἀνθ. Π. 6. 190.
Greek Monolingual
-ίτιδος, ἡ, Α
αυτή που κάνει σπονδή («σταγόνα σπονδῖτιν», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < σπονδή + επίθημα -ῖτις (πρβλ. σεληνῖτις)].
Greek Monotonic
σπονδῖτις: -ιδος, θηλ. επίθ., αυτή που προσφέρει σπονδή, σε Ανθ.
