ἀφαιρετός: Difference between revisions
Πενίας βαρύτερον οὐδέν ἐστι φορτίον → Onus est inopia longe gravius ceteris → Als Armut gibt es keine Last, die schwerer wiegt
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=afairetos | |Transliteration C=afairetos | ||
|Beta Code=a)faireto/s | |Beta Code=a)faireto/s | ||
|Definition= | |Definition=ἀφαιρετόν,<br><span class="bld">A</span> to [[be taken away]], [[separable]], [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 303e, Arr.''Epict.''3.24.3.<br><span class="bld">2</span> [[deducted]], PRev.Laws55.1 (iii B. C.). | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br /> | |btext=ός, όν :<br />qu'on peut enlever <i>ou</i> séparer.<br />'''Étymologie:''' [[ἀφαιρέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 10:52, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀφαιρετόν,
A to be taken away, separable, Pl.Plt. 303e, Arr.Epict.3.24.3.
2 deducted, PRev.Laws55.1 (iii B. C.).
Spanish (DGE)
-όν
1 que es separable τὰ συγγενῆ τοῦ χρυσοῦ τίμια καὶ πυρὶ μόνον ἀφαιρετά los metales preciosos de la misma familia que el oro y que sólo son separables por el fuego Pl.Plt.303e, τοῦ δεσπότου ὁ δοῦλος ὥσπερ μόριον ... ἀφαιρετόν Arist.EE 1241b23.
2 que puede ser quitado o arrebatado ὁ θεὸς ... ἀφορμὰς ἔδωκεν ... τὰ μὲν κωλυτὰ καὶ ἀφαιρετὰ ... οὐκ ἴδια, τὰ δ' ἀκώλυτα ἴδια Dios ... concedió recursos ... unos que pueden ser prohibidos y arrebatados ... no propios, otros que no pueden ser prohibidos, propios Arr.Epict.3.24.3.
German (Pape)
[Seite 406] ή, όν, wegzunehmen, trennbar, Plat. Polit. 303 e; – ἀφαίρετος, ον, weggenommen, Paus. b. Lob. Paralip. 479.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qu'on peut enlever ou séparer.
Étymologie: ἀφαιρέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀφαιρετός: отделимый, устранимый (πυρὶ μόνον Plat.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀφαιρετός: -όν, ὅν δύναταί τις νὰ ἀφαιρέσῃ, Πλάτ. Πολιτ. 303Ε ΙΙ. προπαροξ..., ἀφαίρετος, ὁ ἀφαιρεθείς, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 2. 4, 3· (περὶ τῆς διαφορᾶς τοῦ τονισμοῦ ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 479: - ἀλλ’ ὑπάρχει ἀμφιβολία).
Greek Monotonic
ἀφαιρετός: -όν, αυτός που μπορεί να αφαιρεθεί, σε Πλάτ.
