δοξοματαιόσοφος: Difference between revisions

From LSJ

κέρκος τῇ ἀλώπεκι μαρτυρεῖ → you can tell a fox by its tail, small traits give the clue to the character of a person

Source
(4)
 
m (LSJ1 replacement)
 
(13 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=doksomataiosofos
|Transliteration C=doksomataiosofos
|Beta Code=docomataio/sofos
|Beta Code=docomataio/sofos
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">would-be philosopher</b>, Epigr. ap. <span class="bibl">Hegesand. 1</span>.</span>
|Definition=δοξοματαιόσοφον, [[would-be philosopher]], Epigr. ap. Hegesand. 1.
}}
{{DGE
|dgtxt=(δοξομᾰταιόσοφος) -ον<br />[[que cree fatua y vanamente ser sabio]], <i>Epigr.Adesp.FGE</i> 1757.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0657.png Seite 657]] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288).
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />[[philosophe infatué de son mérite]].<br />'''Étymologie:''' [[δόξα]], [[μάταιος]], [[σοφός]].
}}
{{ls
|lstext='''δοξομᾰταιόσοφος''': -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288.
}}
{{lsm
|lsmtext='''δοξομᾰταιόσοφος:''' -ον, αυτός που φαντάζεται ότι θα μπορούσε να είναι [[φιλόσοφος]], [[ψευδοφιλόσοφος]], [[δοκησίσοφος]], [[μωρόσοφος]], [[κενόσοφος]], κατά [[φαντασία]] [[σοφός]], σε Ανθ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=δοξο-μᾰταιό-σοφος, ον <i>adj</i><br />a would-be [[philosopher]], Anth.
}}
}}

Latest revision as of 11:49, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δοξομᾰταιόσοφος Medium diacritics: δοξοματαιόσοφος Low diacritics: δοξοματαιόσοφος Capitals: ΔΟΞΟΜΑΤΑΙΟΣΟΦΟΣ
Transliteration A: doxomataiósophos Transliteration B: doxomataiosophos Transliteration C: doksomataiosofos Beta Code: docomataio/sofos

English (LSJ)

δοξοματαιόσοφον, would-be philosopher, Epigr. ap. Hegesand. 1.

Spanish (DGE)

(δοξομᾰταιόσοφος) -ον
que cree fatua y vanamente ser sabio, Epigr.Adesp.FGE 1757.

German (Pape)

[Seite 657] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
philosophe infatué de son mérite.
Étymologie: δόξα, μάταιος, σοφός.

Greek (Liddell-Scott)

δοξομᾰταιόσοφος: -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288.

Greek Monotonic

δοξομᾰταιόσοφος: -ον, αυτός που φαντάζεται ότι θα μπορούσε να είναι φιλόσοφος, ψευδοφιλόσοφος, δοκησίσοφος, μωρόσοφος, κενόσοφος, κατά φαντασία σοφός, σε Ανθ.

Middle Liddell

δοξο-μᾰταιό-σοφος, ον adj
a would-be philosopher, Anth.