θεόμοιρος: Difference between revisions

From LSJ

Ῥύου δὲ σαυτὸν παντὸς ἐκ φαύλου τρόπου → Ex omni more malefico tete eruas → Bewahre dich vor jeder üblen Lebensart

Menander, Monostichoi, 473
(b)
m (LSJ1 replacement)
 
(12 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=theomoiros
|Transliteration C=theomoiros
|Beta Code=qeo/moiros
|Beta Code=qeo/moiros
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">partaking of the divine nature</b>, Ecphant. ap. Stob.4.6.22; φύσις <span class="bibl">Dam.<span class="title">Isid.</span>191</span>.</span>
|Definition=θεόμοιρον, [[partaking of the divine nature]], Ecphant. ap. Stob.4.6.22; φύσις Dam.''Isid.''191.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1196.png Seite 1196]] des Göttlichen theilhaft, Phot. 347, 7.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1196.png Seite 1196]] des Göttlichen theilhaft, Phot. 347, 7.
}}
{{ls
|lstext='''θεόμοιρος''': -ον, μετέχων τῆς θείας φύσεως, Ἔκφραντ. παρὰ Στοβ. 323. 58 (ἐν τῷ θηλ. -μοίρη), Δαμασκ. ἐν τῇ Βιβλ. Φωτ. 347.
}}
{{Slater
|sltr=[[θεόμοιρος]], codd. (O. 3.10), (P. 5.5) v. [[θεόμορος]].
}}
{{grml
|mltxt=[[θεόμοιρος]], -ον (Α)<br />αυτός που μετέχει στη [[θεία]] [[φύση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θεο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μοιρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μοίρα]]), [[πρβλ]]. [[άμοιρος]], [[ολβιόμοιρος]]].
}}
}}

Latest revision as of 11:30, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θεόμοιρος Medium diacritics: θεόμοιρος Low diacritics: θεόμοιρος Capitals: ΘΕΟΜΟΙΡΟΣ
Transliteration A: theómoiros Transliteration B: theomoiros Transliteration C: theomoiros Beta Code: qeo/moiros

English (LSJ)

θεόμοιρον, partaking of the divine nature, Ecphant. ap. Stob.4.6.22; φύσις Dam.Isid.191.

German (Pape)

[Seite 1196] des Göttlichen theilhaft, Phot. 347, 7.

Greek (Liddell-Scott)

θεόμοιρος: -ον, μετέχων τῆς θείας φύσεως, Ἔκφραντ. παρὰ Στοβ. 323. 58 (ἐν τῷ θηλ. -μοίρη), Δαμασκ. ἐν τῇ Βιβλ. Φωτ. 347.

English (Slater)

θεόμοιρος, codd. (O. 3.10), (P. 5.5) v. θεόμορος.

Greek Monolingual

θεόμοιρος, -ον (Α)
αυτός που μετέχει στη θεία φύση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -μοιρος (< μοίρα), πρβλ. άμοιρος, ολβιόμοιρος].