μονόστιχος: Difference between revisions
Λόγος εὐχάριστος χάριτός ἐστ' ἀνταπόδοσις → Es sermo gratus pro relata gratia → Ein gutes Wort ist Dank für eine gute Tat
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monostichos | |Transliteration C=monostichos | ||
|Beta Code=mono/stixos | |Beta Code=mono/stixos | ||
|Definition= | |Definition=μονόστιχον, [[consisting of one verse]], ἐπίγραμμα ''AP''11.312 (Lucill.), Luc.''Demon.''44; [[μονόστιχα]] [[single verses]], Plu.''Pomp.''27. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 11:09, 25 August 2023
English (LSJ)
μονόστιχον, consisting of one verse, ἐπίγραμμα AP11.312 (Lucill.), Luc.Demon.44; μονόστιχα single verses, Plu.Pomp.27.
German (Pape)
[Seite 205] aus einer Reihe, ei nem Verse bestehend; ἐπίγραμμα, Lucill. 75 (XI, 312); Luc. Demon. 44.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se compose d'un seul vers.
Étymologie: μόνος, στίχος.
Russian (Dvoretsky)
μονόστῐχος: состоящий из одного лишь стиха (ἐπίγραμμα Anth.): τὰ μονόστιχα Plut. одностишия.
Greek (Liddell-Scott)
μονόστῐχος: -ον, ὁ ἐξ ἑνὸς στίχου ἀποτελούμενος, ἐπίγραμμα Ἀνθ. Π. 11. 312· τὰ μ., στίχοι μόνοι ἀποτελοῦντες ἔννοιαν αὐτοτελῆ, Πλουτ. Πομπ. 27· πρβλ. δίστιχος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α μονόστιχος, -ον)
1. αυτός που αποτελείται από έναν στίχο
2. το ουδ. ως ουσ. το μονόστιχο(ν)
ένας και μόνο στίχος ο οποίος αποτελεί αυτοτελή έννοια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + στίχος (πρβλ. πολύστιχος)].
Greek Monotonic
μονόστιχος: -ον, αυτός που αποτελείται από έναν μόνο στίχο, σε Ανθ.· τὰ μονόστιχα, μονόστιχα, σε Πλούτ.
Middle Liddell
μονό-στῐχος, ον
consisting of one verse, Anth.; τὰ μ. single verses, Plut.
