ἠθαλέος: Difference between revisions
From LSJ
ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω → no one ignorant of geometry may enter, let no one ignorant of geometry enter, let no one ignorant of geometry come in
(13_1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ithaleos | |Transliteration C=ithaleos | ||
|Beta Code=h)qale/os | |Beta Code=h)qale/os | ||
|Definition=η, ον, (ἦθος) | |Definition=η, ον, ([[ἦθος]]) [[accustomed]], εὐναί Opp.''C.''2.307; ([[ταῦροι]]) ib. 88, cf. ''Epigr.Gr.''1035.23 (Pergam.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1156.png Seite 1156]] gewohnt, ἠθαλέας τ' εὐνὰς φίλιόν τε νάπαισι [[μέλαθρον]] Opp. Cyn. 2, 306; ἠθαλέοι μερόπεσσιν, gewöhnt an, 2, 88. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1156.png Seite 1156]] gewohnt, ἠθαλέας τ' εὐνὰς φίλιόν τε νάπαισι [[μέλαθρον]] Opp. Cyn. 2, 306; ἠθαλέοι μερόπεσσιν, gewöhnt an, 2, 88. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἠθᾰλέος''': -α, -ον, ([[ἦθος]]) εἰθισμένος, [[συνήθης]], εὐναί Ὀππ. Κ. 2. 88, 307· ἐπὶ προσώπου, [[φιλικός]], Συλλ. Ἐπιγρ. 3538. 23. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἠθαλέος]], -η, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[συνηθισμένος]]<br /><b>2.</b> (για ζώα) τιθασευμένος, εξημερωμένος, [[ήμερος]] («ἠθαλέοι ταῦροι», Οππ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ήθος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>αλέος</i> ([[πρβλ]]. [[νυσταλέος]], [[φρικαλέος]])]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:21, 25 August 2023
English (LSJ)
η, ον, (ἦθος) accustomed, εὐναί Opp.C.2.307; (ταῦροι) ib. 88, cf. Epigr.Gr.1035.23 (Pergam.).
German (Pape)
[Seite 1156] gewohnt, ἠθαλέας τ' εὐνὰς φίλιόν τε νάπαισι μέλαθρον Opp. Cyn. 2, 306; ἠθαλέοι μερόπεσσιν, gewöhnt an, 2, 88.
Greek (Liddell-Scott)
ἠθᾰλέος: -α, -ον, (ἦθος) εἰθισμένος, συνήθης, εὐναί Ὀππ. Κ. 2. 88, 307· ἐπὶ προσώπου, φιλικός, Συλλ. Ἐπιγρ. 3538. 23.
Greek Monolingual
ἠθαλέος, -η, -ον (Α)
1. συνηθισμένος
2. (για ζώα) τιθασευμένος, εξημερωμένος, ήμερος («ἠθαλέοι ταῦροι», Οππ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ήθος + κατάλ. -αλέος (πρβλ. νυσταλέος, φρικαλέος)].
