εὐθηλής: Difference between revisions
From LSJ
Λίαν φιλῶν σεαυτὸν οὐχ ἕξεις φίλον → Amans sui ipse nimis amicu'st nemini → Wer allzu sehr sich selbst liebt, findet keinen Freund
(13_3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efthilis | |Transliteration C=efthilis | ||
|Beta Code=eu)qhlh/s | |Beta Code=eu)qhlh/s | ||
|Definition= | |Definition=εὐθηλές, v. [[εὐθαλής]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1068.png Seite 1068]] ές, dasselbe, reichlich, üppig, in dor. Form εὐθαλὴς [[τύχη]] Pind. P. 9, 72; καρποί Ar. Av. 1062; φύλλα Anyte 6 (IX, 313); [[πλάτανος]] Philip. 64 (IX, 247). S. auch [[εὐθαλής]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1068.png Seite 1068]] ές, dasselbe, reichlich, üppig, in dor. Form εὐθαλὴς [[τύχη]] Pind. P. 9, 72; καρποί Ar. Av. 1062; φύλλα Anyte 6 (IX, 313); [[πλάτανος]] Philip. 64 (IX, 247). S. auch [[εὐθαλής]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐθηλής:''' = [[εὐθαλής]] II. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὐθηλής''': -ές, ([[θηλή]]) [[καλῶς]] θηλάσας, «καλοθρεμμένος», ἴδε εὐθᾱλής. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[εὐθηλής]], -ές (Α)<br /><b>βλ.</b> [[ευθαλής]] (II). | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὐθηλής:''' Δωρ. -θᾱλής, -ές ([[θηλή]]), αυτός που έχει θηλάσει ικανοποιητικά, [[καλοθρεμμένος]], [[καλά]] ανεπτυγμένος, σε Ευρ., Αριστοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[θηλή]]<br />well-nurtured, [[thriving]], [[goodly]], Eur., Ar. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:51, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐθηλές, v. εὐθαλής.
German (Pape)
[Seite 1068] ές, dasselbe, reichlich, üppig, in dor. Form εὐθαλὴς τύχη Pind. P. 9, 72; καρποί Ar. Av. 1062; φύλλα Anyte 6 (IX, 313); πλάτανος Philip. 64 (IX, 247). S. auch εὐθαλής.
Russian (Dvoretsky)
εὐθηλής: = εὐθαλής II.
Greek (Liddell-Scott)
εὐθηλής: -ές, (θηλή) καλῶς θηλάσας, «καλοθρεμμένος», ἴδε εὐθᾱλής.
Greek Monolingual
εὐθηλής, -ές (Α)
βλ. ευθαλής (II).
Greek Monotonic
εὐθηλής: Δωρ. -θᾱλής, -ές (θηλή), αυτός που έχει θηλάσει ικανοποιητικά, καλοθρεμμένος, καλά ανεπτυγμένος, σε Ευρ., Αριστοφ.
