φυκτός: Difference between revisions

From LSJ

Βουλῆς γὰρ ὀρθῆς οὐδὲν ἀσφαλέστερον → Nam tutior res nulla consilio bono → Denn nichts führt weniger irre als ein guter Rat

Menander, Monostichoi, 68
(13_3)
m (LSJ1 replacement)
 
(16 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=fyktos
|Transliteration C=fyktos
|Beta Code=fukto/s
|Beta Code=fukto/s
|Definition=ή, όν, older and poet. form of <b class="b3">φευκτός</b>, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">to be shunned</b> or <b class="b2">escaped, avoidable</b>, οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται <span class="bibl">Il.16.128</span>, cf. <span class="bibl">Od.8.299</span>, <span class="bibl">14.489</span>.</span>
|Definition=φυκτή, φυκτόν, older and ''poet.'' form of [[φευκτός]], to [[be shunned]] or [[escaped]], [[avoidable]], οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται Il.16.128, cf. Od.8.299, 14.489.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1313.png Seite 1313]] bloß poet. adj. verb. von [[φεύγω]], dem man entfliehen kann, vermeidlich, [[οὐκέτι]] φυκτὰ πέλονται, Il. 16, 128 Od. 8, 299. 14, 489; – auch = geflohen, vermieden, Sp.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1313.png Seite 1313]] bloß poet. adj. verb. von [[φεύγω]], dem man entfliehen kann, vermeidlich, [[οὐκέτι]] φυκτὰ πέλονται, Il. 16, 128 Od. 8, 299. 14, 489; – auch = geflohen, vermieden, Sp.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br /><i>adj. verb. de</i> [[φεύγω]].
}}
{{elru
|elrutext='''φυκτός:''' [adj. verb. к [[φεύγω]] от которого можно или дающий возможность убежать: [[νῦν]] δ᾽ [[οὐκέτι]] φυκτὰ πέλονται Hom. теперь нет уж возможности бежать.
}}
{{ls
|lstext='''φυκτός''': -ή, -όν, ἀρχαιότερος καὶ ποιητ. [[τύπος]] τοῦ [[φευκτός]], ὃν δύναταί τις νὰ ἐκφύγῃ ἢ ἀποφύγῃ, [[οὐκέτι]] φυκτὰ πέλονται Ἰλ. Π. 128, Ὀδ. Θ. 299, Ξ. 489.
}}
{{Autenrieth
|auten=([[φεύγω]]): to be escaped; neut. pl. impers., [[οὐκέτι]] φυκτὰ πέλονται, ‘[[there]] is no [[escape]] [[more]],’ Il. 16.128, Od. 8.299.
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -όν, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) αυτός τον οποίο μπορεί [[κανείς]] να αποφύγει, [[φευκτός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>φυγ</i>- της μηδενισμένης βαθμίδας της ρίζας του ρ. [[φεύγω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τος</i> τών ρηματ. επιθ. με [[τροπή]] του -<i>γ</i>- σε -<i>κ</i>- προ του -<i>τ</i>-].
}}
{{lsm
|lsmtext='''φυκτός:''' -ή, -όν, αρχ. [[τύπος]] του [[φευκτός]], αυτός που μπορεί να αποφευχθεί ή να δραπετεύσει, να φύγει, σε Όμηρ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[φυκτός]], ή, όν [[older]] [[form]] of [[φευκτός]]<br />to be shunned or escaped, avoidable, Hom.
}}
}}

Latest revision as of 11:05, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φυκτός Medium diacritics: φυκτός Low diacritics: φυκτός Capitals: ΦΥΚΤΟΣ
Transliteration A: phyktós Transliteration B: phyktos Transliteration C: fyktos Beta Code: fukto/s

English (LSJ)

φυκτή, φυκτόν, older and poet. form of φευκτός, to be shunned or escaped, avoidable, οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται Il.16.128, cf. Od.8.299, 14.489.

German (Pape)

[Seite 1313] bloß poet. adj. verb. von φεύγω, dem man entfliehen kann, vermeidlich, οὐκέτι φυκτὰ πέλονται, Il. 16, 128 Od. 8, 299. 14, 489; – auch = geflohen, vermieden, Sp.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
adj. verb. de φεύγω.

Russian (Dvoretsky)

φυκτός: [adj. verb. к φεύγω от которого можно или дающий возможность убежать: νῦν δ᾽ οὐκέτι φυκτὰ πέλονται Hom. теперь нет уж возможности бежать.

Greek (Liddell-Scott)

φυκτός: -ή, -όν, ἀρχαιότερος καὶ ποιητ. τύπος τοῦ φευκτός, ὃν δύναταί τις νὰ ἐκφύγῃ ἢ ἀποφύγῃ, οὐκέτι φυκτὰ πέλονται Ἰλ. Π. 128, Ὀδ. Θ. 299, Ξ. 489.

English (Autenrieth)

(φεύγω): to be escaped; neut. pl. impers., οὐκέτι φυκτὰ πέλονται, ‘there is no escape more,’ Il. 16.128, Od. 8.299.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
(ποιητ. τ.) αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να αποφύγει, φευκτός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φυγ- της μηδενισμένης βαθμίδας της ρίζας του ρ. φεύγω + κατάλ. -τος τών ρηματ. επιθ. με τροπή του -γ- σε -κ- προ του -τ-].

Greek Monotonic

φυκτός: -ή, -όν, αρχ. τύπος του φευκτός, αυτός που μπορεί να αποφευχθεί ή να δραπετεύσει, να φύγει, σε Όμηρ.

Middle Liddell

φυκτός, ή, όν older form of φευκτός
to be shunned or escaped, avoidable, Hom.