φερώνυμος: Difference between revisions
δήλωσιν ποιούμενος ὅτι ὁ ἐντυγχάνων τοῖς τε λίθοις καὶ τοξεύμασι διεφθείρετο → intimating that it was a mere matter of chance who was hit and killed by stones and bow-shots
(Bailly1_5) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=feronymos | |Transliteration C=feronymos | ||
|Beta Code=ferw/numos | |Beta Code=ferw/numos | ||
|Definition= | |Definition=φερώνυμον, [[bearing the name of]], [[named after]], τινός Nic.''Th.''666, Orph.''A.''719, Coluth.246, ''Theol.Ar.''19, [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 13.69; ἔκ τινος Id.5.71: [[well-named]], like [[ἐπώνυμος]], Ael.''NA''17.8. Adv. [[φερωνύμως]] Arist.''Mu.''399a19, Heraclit.''All.'' 22. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1266.png Seite 1266]] den Namen von einer bestimmten Veranlassung tragend, führend, den Namen nach Etwas habend, c. gen. Dah. den Namen mit Wahrheit führend, bes. sp. D., wie Nic. Th. 666 Nonn. D. 8, 75 Coluth. 246 Christodor. 1, 32; Schol. Lycophr. 1; Ael. H. A. 17, 8. – Adv., Arist. mund. 6 Heraclid. alleg. 22. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1266.png Seite 1266]] den Namen von einer bestimmten Veranlassung tragend, führend, den Namen nach Etwas habend, c. gen. Dah. den Namen mit Wahrheit führend, bes. sp. D., wie Nic. Th. 666 Nonn. D. 8, 75 Coluth. 246 Christodor. 1, 32; Schol. Lycophr. 1; Ael. H. A. 17, 8. – Adv., Arist. mund. 6 Heraclid. alleg. 22. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[dont le nom convient]], [[qui porte un nom significatif]], [[bien nommé]].<br />'''Étymologie:''' [[φέρω]], [[ὄνομα]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φερώνῠμος''': -ον, ὁ φέρων τὸ ὄνομά τινος, ὠνομασμένος ἔκ τινος, | |lstext='''φερώνῠμος''': -ον, ὁ φέρων τὸ ὄνομά τινος, ὠνομασμένος ἔκ τινος, μετὰ γεν., Ὀρφ. Ἀργ. 717, Νόνν., κλπ.· [[καλῶς]] ὀνομασθείς, ὡς τὸ [[ἐπώνυμος]], Νικ. Θηρ. 666, Αἰλ. περὶ Ζ. 17. 8, Κόλουθ. 242, κλπ. ― Ἐπίρρ. -μως, Ἀριστ. περὶ Κόσμ. 6, 20, Ἡρακλείδ. Ἀλληγ. 22. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=-η, -ο / [[φερώνυμος]], -ον, ΝΑ<br />αυτός του οποίου το όνομα έχει ληφθεί από ένα [[πρόσωπο]], [[πράγμα]] ή [[γεγονός]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που έχει καλή [[ονομασία]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[φερωνύμως]] ΜΑ<br />με [[φερωνυμία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φέρω]] (για τη [[μορφή]] του α' συνθετικού <b>βλ. λ.</b> [[φέρω]]) <span style="color: red;">+</span> -<i>ώνυμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὄνυμα]], αιολ. τ. του [[ὄνομα]]), <b>πρβλ.</b> <i>ψευδ</i>-<i>ώννμος</i>. Το -<i>ω</i>- του τ. οφείλεται σε [[έκταση]] λόγω συνθέσεως]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:39, 25 August 2023
English (LSJ)
φερώνυμον, bearing the name of, named after, τινός Nic.Th.666, Orph.A.719, Coluth.246, Theol.Ar.19, Nonn. D. 13.69; ἔκ τινος Id.5.71: well-named, like ἐπώνυμος, Ael.NA17.8. Adv. φερωνύμως Arist.Mu.399a19, Heraclit.All. 22.
German (Pape)
[Seite 1266] den Namen von einer bestimmten Veranlassung tragend, führend, den Namen nach Etwas habend, c. gen. Dah. den Namen mit Wahrheit führend, bes. sp. D., wie Nic. Th. 666 Nonn. D. 8, 75 Coluth. 246 Christodor. 1, 32; Schol. Lycophr. 1; Ael. H. A. 17, 8. – Adv., Arist. mund. 6 Heraclid. alleg. 22.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont le nom convient, qui porte un nom significatif, bien nommé.
Étymologie: φέρω, ὄνομα.
Greek (Liddell-Scott)
φερώνῠμος: -ον, ὁ φέρων τὸ ὄνομά τινος, ὠνομασμένος ἔκ τινος, μετὰ γεν., Ὀρφ. Ἀργ. 717, Νόνν., κλπ.· καλῶς ὀνομασθείς, ὡς τὸ ἐπώνυμος, Νικ. Θηρ. 666, Αἰλ. περὶ Ζ. 17. 8, Κόλουθ. 242, κλπ. ― Ἐπίρρ. -μως, Ἀριστ. περὶ Κόσμ. 6, 20, Ἡρακλείδ. Ἀλληγ. 22.
Greek Monolingual
-η, -ο / φερώνυμος, -ον, ΝΑ
αυτός του οποίου το όνομα έχει ληφθεί από ένα πρόσωπο, πράγμα ή γεγονός
αρχ.
αυτός που έχει καλή ονομασία.
επίρρ...
φερωνύμως ΜΑ
με φερωνυμία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φέρω (για τη μορφή του α' συνθετικού βλ. λ. φέρω) + -ώνυμος (< ὄνυμα, αιολ. τ. του ὄνομα), πρβλ. ψευδ-ώννμος. Το -ω- του τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].
