ὀξύγοος: Difference between revisions
From LSJ
νύμφην τ' ἄνυμφον παρθένον τ' ἀπάρθενον → wife unwed and virgin that is no virgin | bride that is no bride, virgin that is virgin no more | virgin wife and widowed maid | unwed bride and ravished virgin
(9) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oksygoos | |Transliteration C=oksygoos | ||
|Beta Code=o)cu/goos | |Beta Code=o)cu/goos | ||
|Definition=ον, <span | |Definition=ὀξύγοον, [[shrill-wailing]], λιταί A.''Th.''320 (lyr.). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0352.png Seite 352]] hell, laut klagend, λιταί, Aesch. Spt. 802. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οος, οον;<br />[[accompagné de gémissements aigus]], [[perçants]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[γόος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀξύγοος:''' (ῠ) сопровождаемый воплями, громко стонущий (λιταί Aesch.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὀξύγοος''': -ον, ὁ [[ὀξέως]] γοῶν, θρηνῶν, λιταὶ Αἰσχύλ. Θήβ. 320. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀξύγοος]], -ον (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) αυτός που φωνάζει ή θρηνεί [[γοερά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>γοος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>γοώ</i>), [[πρβλ]]. [[αβρόγοος]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὀξύγοος:''' -ον, αυτός που θρηνεί με [[οξεία]], τσιριχτή [[φωνή]], σε Αισχύλ. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:14, 25 August 2023
English (LSJ)
ὀξύγοον, shrill-wailing, λιταί A.Th.320 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 352] hell, laut klagend, λιταί, Aesch. Spt. 802.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
accompagné de gémissements aigus, perçants.
Étymologie: ὀξύς, γόος.
Russian (Dvoretsky)
ὀξύγοος: (ῠ) сопровождаемый воплями, громко стонущий (λιταί Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀξύγοος: -ον, ὁ ὀξέως γοῶν, θρηνῶν, λιταὶ Αἰσχύλ. Θήβ. 320.
Greek Monolingual
ὀξύγοος, -ον (Α)
(ποιητ. τ.) αυτός που φωνάζει ή θρηνεί γοερά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + -γοος (< γοώ), πρβλ. αβρόγοος].
Greek Monotonic
ὀξύγοος: -ον, αυτός που θρηνεί με οξεία, τσιριχτή φωνή, σε Αισχύλ.
