πραϋπαθής: Difference between revisions

From LSJ

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234
(10)
 
m (Text replacement - "müthig" to "mütig")
 
(10 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=praypathis
|Transliteration C=praypathis
|Beta Code=prau+paqh/s
|Beta Code=prau+paqh/s
|Definition=ές, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">mild-tempered</b>, <span class="bibl">Id.2.351</span>, prob. ib.<span class="bibl">595</span> (v.l. [[πραο-]]).</span>
|Definition=πραϋπαθές, [[mild-tempered]], Id.2.351, prob. ib.595 ([[varia lectio|v.l.]] [[πραοπαθής]]).
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0696.png Seite 696]] ές, sanftmütig, Sp.
}}
{{ls
|lstext='''πρᾱϋπᾰθής''': -ές, ὁ ἔχων πραεῖαν διάθεσιν, χαρακτῆρα πρᾶον, Βασιλ. τ. 1, σ. 216Β (= 145C), καὶ πιθ. γραφ. παρὰ Φίλωνι 2. 595· ― Ῥῆμ., παθέω, ὁ αὐτ. 1. 547· οὐσιαστ. πάθεια, ἡ, ὁ αὐτ. 2. 31.
}}
{{grml
|mltxt=-ές, Α<br />αυτός που έχει ήπιο χαρακτήρα, [[πράος]], [[ήμερος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>πραϋπαθῶς</i><br />[[κατά]] τρόπο πραϋπαθή, ήπια, [[ήμερα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πραΰς]], αθέματη [[μορφή]] του [[πρᾶος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>παθής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πάθος]] <span style="color: red;"><</span> [[πάσχω]]), [[πρβλ]]. [[ομοιοπαθής]]].
}}
}}

Latest revision as of 05:40, 14 November 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πρᾱϋπαθής Medium diacritics: πραϋπαθής Low diacritics: πραϋπαθής Capitals: ΠΡΑΫΠΑΘΗΣ
Transliteration A: praüpathḗs Transliteration B: praupathēs Transliteration C: praypathis Beta Code: prau+paqh/s

English (LSJ)

πραϋπαθές, mild-tempered, Id.2.351, prob. ib.595 (v.l. πραοπαθής).

German (Pape)

[Seite 696] ές, sanftmütig, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

πρᾱϋπᾰθής: -ές, ὁ ἔχων πραεῖαν διάθεσιν, χαρακτῆρα πρᾶον, Βασιλ. τ. 1, σ. 216Β (= 145C), καὶ πιθ. γραφ. παρὰ Φίλωνι 2. 595· ― Ῥῆμ., παθέω, ὁ αὐτ. 1. 547· οὐσιαστ. πάθεια, ἡ, ὁ αὐτ. 2. 31.

Greek Monolingual

-ές, Α
αυτός που έχει ήπιο χαρακτήρα, πράος, ήμερος.
επίρρ...
πραϋπαθῶς
κατά τρόπο πραϋπαθή, ήπια, ήμερα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πραΰς, αθέματη μορφή του πρᾶος + -παθής (< πάθος < πάσχω), πρβλ. ομοιοπαθής].