ευτέλεια: Difference between revisions
From LSJ
Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher
(15) |
m (Text replacement - "οῡ" to "οῦ") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=η (ΑΜ [[εὐτέλεια]], Α και ιων. τ. εὐτελίη) [[ευτελής]]<br /><b>1.</b> το να [[είναι]] [[κάτι]] φθηνό, η [[φθήνια]], η χαμηλή [[τιμή]]<br /><b>2.</b> [[χυδαιότητα]], [[προστυχιά]], [[ποταπότητα]], [[μικροπρέπεια]], [[μικρότητα]] («[[ευτέλεια]] συμπεριφοράς, χαρακτήρα» <b>κ.λπ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> [[περιφρόνηση]], [[καταφρόνηση]]<br /><b>2.</b> (με καλή σημ.) [[ταπεινότητα]], [[μετριοφροσύνη]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (συν. με φρ. που έχουν επιρρμ. [[έννοια]]) [[οικονομία]], [[λιτότητα]], [[απλότητα]] ( | |mltxt=η (ΑΜ [[εὐτέλεια]], Α και ιων. τ. εὐτελίη) [[ευτελής]]<br /><b>1.</b> το να [[είναι]] [[κάτι]] φθηνό, η [[φθήνια]], η χαμηλή [[τιμή]]<br /><b>2.</b> [[χυδαιότητα]], [[προστυχιά]], [[ποταπότητα]], [[μικροπρέπεια]], [[μικρότητα]] («[[ευτέλεια]] συμπεριφοράς, χαρακτήρα» <b>κ.λπ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> [[περιφρόνηση]], [[καταφρόνηση]]<br /><b>2.</b> (με καλή σημ.) [[ταπεινότητα]], [[μετριοφροσύνη]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (συν. με φρ. που έχουν επιρρμ. [[έννοια]]) [[οικονομία]], [[λιτότητα]], [[απλότητα]] («φιλοκαλοῦμεν μετ' εὐτελείας», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «εἰς εὐτέλειαν» <br />α) φθηνά, άσχημα, [[κακώς]]<br />β) (για πράγματα) αυτό που πωλείται σε χαμηλή [[τιμή]], της φθήνιας, το φθηνό. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 20:00, 13 June 2022
Greek Monolingual
η (ΑΜ εὐτέλεια, Α και ιων. τ. εὐτελίη) ευτελής
1. το να είναι κάτι φθηνό, η φθήνια, η χαμηλή τιμή
2. χυδαιότητα, προστυχιά, ποταπότητα, μικροπρέπεια, μικρότητα («ευτέλεια συμπεριφοράς, χαρακτήρα» κ.λπ.)
μσν.
1. περιφρόνηση, καταφρόνηση
2. (με καλή σημ.) ταπεινότητα, μετριοφροσύνη
αρχ.
1. (συν. με φρ. που έχουν επιρρμ. έννοια) οικονομία, λιτότητα, απλότητα («φιλοκαλοῦμεν μετ' εὐτελείας», Θουκ.)
2. φρ. «εἰς εὐτέλειαν»
α) φθηνά, άσχημα, κακώς
β) (για πράγματα) αυτό που πωλείται σε χαμηλή τιμή, της φθήνιας, το φθηνό.
