ἠϊών: Difference between revisions
Ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ' ἂν πάθοις βλάβην → Minus dolebis, quo hostibus credes minus → Dem Feind misstrauend bleibst von Schaden du verschont
(16) |
(2b) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἠϊών]] και ᾐών, δωρ. τ. [[ἀϊών]] και ᾀών, -όνος, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[ακτή]], όχθη της θάλασσας, [[παραλία]], [[ακρογιαλιά]]<br /><b>2.</b> ([[μετά]] τον <b>Ομ.</b>, στον πληθ.) <i>αἱ ἠϊόνες</i><br />ακτές λίμνης, όχθες ποταμού κ.λπ.<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «τὰ [[ὑποκάτω]] τῶν ὀφθαλμῶν διὰ τὸ φέρεσθαι κατ' αὐτῶν τἀ δάκρυα»<br /><b>4.</b> ([[κατά]] τον <b>[[Πολυδ]].</b>) «[[ἠϊών]]<br />πᾱσα ἡ τῶν ὀφθαλμῶν [[περιγραφή]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Κατά τα τοπωνύμια σε -<i>ών</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>Σικυών</i>), ο δωρ. τ. <i>ā</i><i>ϊών</i> οδήγησε ορισμένους στην υποθετική [[σύνδεση]] με το <i>αία</i> «γη». Πιθανό παράγωγό του το <i>ηϊόεις</i>]. | |mltxt=[[ἠϊών]] και ᾐών, δωρ. τ. [[ἀϊών]] και ᾀών, -όνος, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[ακτή]], όχθη της θάλασσας, [[παραλία]], [[ακρογιαλιά]]<br /><b>2.</b> ([[μετά]] τον <b>Ομ.</b>, στον πληθ.) <i>αἱ ἠϊόνες</i><br />ακτές λίμνης, όχθες ποταμού κ.λπ.<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «τὰ [[ὑποκάτω]] τῶν ὀφθαλμῶν διὰ τὸ φέρεσθαι κατ' αὐτῶν τἀ δάκρυα»<br /><b>4.</b> ([[κατά]] τον <b>[[Πολυδ]].</b>) «[[ἠϊών]]<br />πᾱσα ἡ τῶν ὀφθαλμῶν [[περιγραφή]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Κατά τα τοπωνύμια σε -<i>ών</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>Σικυών</i>), ο δωρ. τ. <i>ā</i><i>ϊών</i> οδήγησε ορισμένους στην υποθετική [[σύνδεση]] με το <i>αία</i> «γη». Πιθανό παράγωγό του το <i>ηϊόεις</i>]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἠϊών:''' атт. [[ᾐών]], дор. [[ἀϊών]] и [[ᾀών]], gen. όνος ἡ<br /><b class="num">1)</b> (тж. ἠ. [[ἁλία]] Eur.) морской берег, морское побережье, взморье: ἐν πέτρῃσι καὶ ἠϊόνεσσι καθίζων Hom. сидя на прибрежных камнях; τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠϊόνα Her. к побережью Аттики;<br /><b class="num">2)</b> вообще берег (озера, реки) Aesch., Pind. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:12, 31 December 2018
English (LSJ)
Trag. ᾐών E.Or.994, Dor. ἀϊών Pi.I.1.33, A.Ag.1158 (lyr.), ἀών Mosch.3.37 (cj.): όνος, ἡ:—
A shore, beach, ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον Il.23.61; ἀμφὶ δέ τ' ἄκραι ἠϊόνες βοόωσιν 17.265; ἂμ πέτρησι καὶ ἠϊόνεσσι καθίζων (Ep. dat.) Od.5.156, cf. Hdt.2.113, 8.96, E.Tr. 827 (lyr.), X.HG1.1.5, Sotion p.191 W., D.C.59.25. 2 after Hom., in pl., of other banks, as of a lake, Pi.I.1.33; of a river, A.Ag.l.c., A.R.2.659,4.130, D.H.4.27. 3 metaph., of the lower part of the face, over which the tears flow, Hsch.(pl.): sg., = πᾶσα ἡ τῶν ὀφθαλμῶν περιγραφή, Poll.2.71.
German (Pape)
[Seite 1157] όνος, ἡ, dor. ἀϊών, att. u. p. zsgzgn ᾐών, ᾀόσι, Mosch. 3, 37, das Ufer, gew. Meeresufer, Strand, ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον, Il. 23, 61. 17, 265; ἠϊόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε θαλάσσης Od. 5, 418; ἠϊόνες ἅλιαι Eur. Tr. 828; ποντίων σάλων ᾐόσιν ἁρματεύσας Or. 995; in dor. Form Pind. I. 1, 45 (wie Theocr. oft, u. Aesch. Ag. 1130); – Her. 8, 96; ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν ἠϊόνα Xen. Hell. 1, 1, 3; Sp. – Seltener vom Ufer der Flüsse, εὐρείας ποταμοῖο, ηϊόνας, Ap. Rh. 2, 659. 4, 130; ἐπὶ ταῖς ἠϊόσι τοῦ Τιβέριος D. Hal. 4, 27. – Nach Hesych. auch ὀφθαλμῶν τὰ ὑποκάτω, wie Poll. 2, 71 πᾶσα ἡ τῶν ὀφθαλμῶν περιγραφή, vielleicht aus einer Dichterstelle.
French (Bailly abrégé)
όνος (ἡ) :
bord de la mer, bord d’un fleuve.
Étymologie: orig. inconnue -- DELG dernière hypothèse proposée : αἶα.
Greek Monolingual
ἠϊών και ᾐών, δωρ. τ. ἀϊών και ᾀών, -όνος, ἡ (Α)
1. ακτή, όχθη της θάλασσας, παραλία, ακρογιαλιά
2. (μετά τον Ομ., στον πληθ.) αἱ ἠϊόνες
ακτές λίμνης, όχθες ποταμού κ.λπ.
3. μτφ. (κατά τον Ησύχ.) «τὰ ὑποκάτω τῶν ὀφθαλμῶν διὰ τὸ φέρεσθαι κατ' αὐτῶν τἀ δάκρυα»
4. (κατά τον Πολυδ.) «ἠϊών
πᾱσα ἡ τῶν ὀφθαλμῶν περιγραφή».
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Κατά τα τοπωνύμια σε -ών (πρβλ. Σικυών), ο δωρ. τ. āϊών οδήγησε ορισμένους στην υποθετική σύνδεση με το αία «γη». Πιθανό παράγωγό του το ηϊόεις].
Russian (Dvoretsky)
ἠϊών: атт. ᾐών, дор. ἀϊών и ᾀών, gen. όνος ἡ
1) (тж. ἠ. ἁλία Eur.) морской берег, морское побережье, взморье: ἐν πέτρῃσι καὶ ἠϊόνεσσι καθίζων Hom. сидя на прибрежных камнях; τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠϊόνα Her. к побережью Аттики;
2) вообще берег (озера, реки) Aesch., Pind.
