ἐπαοιδή: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(13) |
(4) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπαοιδή]], η (Α)<br />ιων. και ποιητ. τ. [[αντί]] [[ἐπῳδή]]. | |mltxt=[[ἐπαοιδή]], η (Α)<br />ιων. και ποιητ. τ. [[αντί]] [[ἐπῳδή]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπαοιδή:''' ἡ, Ιων. και ποιητ. αντί [[ἐπῳδή]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:36, 30 December 2018
English (LSJ)
ἡ, Ion. and poet. for ἐπῳδή (q. v.).
German (Pape)
[Seite 904] ἡ, der Zaubergesang, Od. 16, 457; Pind. P. 3, 51. 4, 217; Her. 1, 132 u. Sp., wie Call. 14 (XII, 150); auch in sp. Prosa, wie bei Ael.; s. Lob. zu Phryn. 243.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαοιδή: ἡ, Ἰων. καὶ ποιητ. ἀντὶ τοῦ ἐπῳδή.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
poét. et ion. c. ἐπῳδή;
incantation.
Étymologie: ἐπί, ἀοιδή.
English (Autenrieth)
(ἐπαείδω): incantation, spell, Od. 19.457†.
Greek Monolingual
ἐπαοιδή, η (Α)
ιων. και ποιητ. τ. αντί ἐπῳδή.
Greek Monotonic
ἐπαοιδή: ἡ, Ιων. και ποιητ. αντί ἐπῳδή.