κατάκοιτος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
(19) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=katakoitos | |Transliteration C=katakoitos | ||
|Beta Code=kata/koitos | |Beta Code=kata/koitos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">in bed</b>: | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">in bed</b>: [[at rest]], [[quiet]], Ibyc.1.7.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:40, 30 June 2020
English (LSJ)
ον,
A in bed: at rest, quiet, Ibyc.1.7.
German (Pape)
[Seite 1355] im Bette ruhend, ἔρος Ibyc. 1 bei Ath. XIII, 601 b.
Greek (Liddell-Scott)
κατάκοιτος: -ον, ὁ ἐπὶ τῆς κλίνης, ἥσυχος, αὐτόθι 1.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM κατάκοιτος, -ον)
νεοελλ.-μσν.
αυτός που μένει ξαπλωμένος στο κρεβάτι από κάποια αρρώστια, κρεβατωμένος
αρχ.
αυτός που αναπαύεται στο κρεβάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + κοιτος (< κοίτη ή κοῖτος), πρβλ. από-κοιτος, πρό-κοιτος].
