ὀκωχή: Difference between revisions

From LSJ

οὐδείς ἑκὼν πονηρὸς οὐδ' ἄταν ἔχων → no one is willingly wretched or unlucky

Source
(28)
(2b)
Line 15: Line 15:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ὀκωχή]], ἡ (Α)<br />([[αντί]] <i>ὄχή</i>) [[στήριγμα]], [[υποστήριξη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. έχει σχηματιστεί από <i>ὀχή</i> με αναδιπλασιασμό (<b>πρβλ.</b> [[οδωδή]], [[οπωπή]])].
|mltxt=[[ὀκωχή]], ἡ (Α)<br />([[αντί]] <i>ὄχή</i>) [[στήριγμα]], [[υποστήριξη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. έχει σχηματιστεί από <i>ὀχή</i> με αναδιπλασιασμό (<b>πρβλ.</b> [[οδωδή]], [[οπωπή]])].
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: f.<br />Meaning: [[arrest]], [[hold]] (EM).<br />Derivatives: <b class="b3">ὀκώχ-ιμος</b> [[bound]] (Cyrene IVa; after <b class="b3">ἀγώγιμος</b>?, Arbenz 64), <b class="b3">ὀκωχεύειν ἔχειν</b>, <b class="b3">συνέχειν</b> H. (S. Fr. 327). Literary (and orig.?) only with <b class="b3">ἀν-</b>, <b class="b3">δι-</b>, <b class="b3">κατ-</b> a.o. from <b class="b3">ἀν-έχω</b> etc.<br />Origin: IE [Indo-European] [888] <b class="b2">*segʰ-</b> [[hold]]; GR [a formation built with Greek elements]<br />Etymology: Reduplicated formation from <b class="b3">ἔχω</b>; on the explanation Wackernagel Gött. Nachr. 1902, 739f. = Kl. Schr. 1, 129f. (Schwyzer 766 n. 4). S. also [[ἀνοκωχή]] and [[συνοκωχότε]].
}}
}}

Revision as of 06:58, 3 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀκωχή Medium diacritics: ὀκωχή Low diacritics: οκωχή Capitals: ΟΚΩΧΗ
Transliteration A: okōchḗ Transliteration B: okōchē Transliteration C: okochi Beta Code: o)ktwh/

English (LSJ)

ἡ,

   A hold, stay, EM596.50 :

German (Pape)

[Seite 318] ἡ, Stütze, Halt, Gramm.

Greek Monolingual

ὀκωχή, ἡ (Α)
(αντί ὄχή) στήριγμα, υποστήριξη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί από ὀχή με αναδιπλασιασμό (πρβλ. οδωδή, οπωπή)].

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: arrest, hold (EM).
Derivatives: ὀκώχ-ιμος bound (Cyrene IVa; after ἀγώγιμος?, Arbenz 64), ὀκωχεύειν ἔχειν, συνέχειν H. (S. Fr. 327). Literary (and orig.?) only with ἀν-, δι-, κατ- a.o. from ἀν-έχω etc.
Origin: IE [Indo-European] [888] *segʰ- hold; GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Reduplicated formation from ἔχω; on the explanation Wackernagel Gött. Nachr. 1902, 739f. = Kl. Schr. 1, 129f. (Schwyzer 766 n. 4). S. also ἀνοκωχή and συνοκωχότε.