ἀείφρουρος: Difference between revisions
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
(1) |
(1a) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀείφρουρος:''' держащий в вечном заточении ([[οἴκησις]], sc. [[τύμβος]] Soph.). | |elrutext='''ἀείφρουρος:''' держащий в вечном заточении ([[οἴκησις]], sc. [[τύμβος]] Soph.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<br />[[ever]]-watching, i. e. [[ever]]-[[lasting]], [[οἴκησις]] ἀείφρ., of the [[grave]], Soph. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A ever-watching, i.e. everlasting, τῷ ἀ. μελιλώτῳ Cratin.98.7; οἴκησις ἀ., of the grave, S.Ant.892; πόνοι Opp.H.4.189.
German (Pape)
[Seite 41] stets bewachend, gefangen haltend, οἴκησις Soph. Ant. 891, vom Grabe; πόνοι Opp. H. 4, 189; μελίλωτος Cratin. bei Ath. XV, 685 c, perennirend. Hes. erklärt ἀειθαλής aus Soph., s. ἀειφόρος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀείφρουρος: -ον, = ὁ ἀεὶ φρουρῶν, δηλ. αἰώνιος, «ὁ ἀεὶ διαμένων, ἀειθαλής», Ἡσύχ. ― ἐκ διορθώσ. Πόρσωνος, Ἀριστοφ. Νεφ. 518 (ἀντὶ ἀειφόρος)· τῷ ἀ. μελιλώτῳ, Κρατῖν. ἐν «Μαλθακοῖς», 1. 7· οἴκησις, ἀείφρ. ἐπὶ τάφου, Σοφ. Ἀντ. 892· πόνοι, Ὀππ. Ἁλ. 4. 189.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui garde, qui tient enfermé pour toujours.
Étymologie: ἀεί, φρουρά.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): ἀιείφρουρος S.Ant.892
siempre vigilante de ahí perenne, eterno μελίλωτος Cratin.105.7, οἴκησις de la tumba, S.Ant.892, πόνος Opp.H.4.189, cf. S.Fr.580 (dud., aunque cf. ἀΐφρουρος· αἰθάλη. Σοφοκλῆς).
Greek Monotonic
ἀείφρουρος: -ον, αυτός που φρουρεί, αυτός που διαρκεί αιώνια· οἴκησις ἀείφρουρος, λέγεται για τον τάφο, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀείφρουρος: держащий в вечном заточении (οἴκησις, sc. τύμβος Soph.).
Middle Liddell
ever-watching, i. e. ever-lasting, οἴκησις ἀείφρ., of the grave, Soph.
