ἀλέτης: Difference between revisions
πῶς δ' οὐκ ἀρίστη; τίς δ' ἐναντιώσεται; τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; (Euripides' Alcestis 152-54) → How is she not noblest? Who will deny it? What must a woman have become to surpass her?
(1) |
(1a) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀλέτης:''' ου (ᾰ) adj. m мелющий, размалывающий: [[ὄνος]] ἀ. Xen. верхний мельничный камень. | |elrutext='''ἀλέτης:''' ου (ᾰ) adj. m мелющий, размалывающий: [[ὄνος]] ἀ. Xen. верхний мельничный камень. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἀλέω]]<br />a grinder, v. [[ὄνος]] II. 2. | |||
}} | }} |
Revision as of 16:00, 9 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ,
A grinder, ὄνος GDI4992 (Gortyn, V B.C.), cf. X.An. 1.5.5.
German (Pape)
[Seite 93] ὁ, der Müller, Ath. XIV, 618 d., l. d.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλέτης: -ου, ὁ, ὁ ἀλέθων, ἴδε ἐν λ. ὄνος VII, 2.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj.
ὄνος ἀλέτης, pierre meulière.
Étymologie: ἀλέω.
Spanish (DGE)
-ου
1 apto para moler, que sirve como muela ὄνος ICr.4.75b.7 (Gortina V a.C.), X.An.1.5.5, IG 12(5).872.53 (Tenos IV a.C.).
2 subst. ὁ ἀ. molinero, PHib.268 (III a.C.), BGU 2425.24 (I a.C.), POxy.3169.91 (II/III d.C.), PSI XXI Congr.12.2.32, 5.6, 7 (III d.C.).
Greek Monolingual
ἀλέτης, ο (Α) ἀλῶ
1. αυτός που αλέθει
2. ο χρήσιμος στο άλεσμα
3. φρ. «ὄνος ἀλέτης» — μυλόπετρα, η επάνω, η περιστρεφόμενη πέτρα του μύλου (βλ. και λ. όνος).
Greek Monotonic
ἀλέτης: -ου, ὁ (ἀλέω), αυτός που αλέθει, βλ. ὄνος II. 2.
Russian (Dvoretsky)
ἀλέτης: ου (ᾰ) adj. m мелющий, размалывающий: ὄνος ἀ. Xen. верхний мельничный камень.